چگونه یک فیلم ترسناک بسازیم؟
نویسنده: علیرضا عبدی
فیلم درام را خودتان ببینید، فیلم کمدی را با دوستانتان ببینید، فیلم ترسناک را با دشمنان خود ببینید. اگر مخالفید، بخوانید تا بدانید چگونه می‌شود فیلم دشمن‌شاد‌کن ترسناک ساخت.
۱. داستان جذاب
یک خانواده کم‌‌جمعیت و آرام و باشخصیت، به دلیل ناخن‌خشکی و طمع و این‌جور چیزها برای خرید خانه، با قصری شونصدهزار متری مواجه می‌شوند که به‌دلیل وجود ارواح سرگردان و اجنه‌ی خبیث، زیرقیمت داده می‌شود.
تا این‌جای کار، مشکلی نیست. مشکل آن‌جایی است که پدر خانواده (که ترجیحاً وکیل است و یا نمایندگی خودروی لوکس دارد) فکر نمی‌کند چرا این قصر، قیمتش نصف رهن یک خانه حوالی قلعه‌گبری است؟
خب باید بفهمد که اینجا محل پارتی ارواح سرگردان قبرستان مشرف به خانه است دیگر.
۲. ممنوعیت روغن
در این‌جور فیلم‌ها، هیچ در و پنجره‌ای نباید روغن بخورد. لولای در، باید صدای ناله‌ی سگ تیر غیب خورده بدهد.
مخصوصاً این‌که نه باد و نه هیچ بشری آن را تند باز کند و باید در به‌صورت تمام اسلوموشن باز شود تا این صدا در پوست و گوشت ببیننده بنشیند.
۳. آب‌وهوای دائماً بارانی
باران و مهم‌تر از آن، رعدوبرق باید مدام در حال وزیدن(!) در فضای جنگلی و مه‌گرفته‌ی حیاط قصر باشد. طوری که برق تولیدی چندین مگاواتی یکی از مهم‌ترین نیروگاه‌های تولید برق کشور در اختیار این فیلم باشد.
البته اگر فیلم ایرانی باشد، جای این اطوار فرنگی، «کریم جانبخش سفیدکمر» را سر پروژه می‌آوریم، برق شونزده فاز تحویل می‌دهد.
۴. دختر کوچک خانواده
پسر خانواده در این فیلم‌ها نقشی ندارد. معمولاً یا خانه خواب است و یا سربازی راه دور رفته. اصلا خوراک این‌جور فیلم‌ها پسر خانواده نیست. «تنها در خانه» نمی‌سازیم که.
اما دختر کوچک خانواده مخصوص این‌جور فیلم‌هاست. او و البته ما، باید درون آینه چیزهایی ببیند و ببینیم که اعضای خانواده‌اش آن را نمی‌بینند.
همچنین صدا. مخصوصاً اگر با صدای زوزه‌ی گرگ و آواز جغد همراه باشد. راستی او باید در این قصر، تنها هم باشد.
یعنی اگر فمنیست‌های عزیز اجازه می‌دهند، باید پدر و مادرش این دخترک را عین چی تنها بگذارند تا لحظات ترسناک برای ما به‌وجود آورد.
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.