تمساح خونی آقا جواد گوگولی است؛ نقدی بر فیلم تمساح خونی

تمساح گوگولی آقا جواد؛ نقدی بر فیلم تمساح خونی

نویسنده: مهدی صالحی

شاید اگر یک روز می‌گفتند تمام کارهای جواد عزتی و عباس جمشیدی فر را جمع کنید و نمایش بدهید به این خوبی که تمساح خونی از کار درآمد نمی‌توانستیم (این اوج تعریفم بود از تمساح خونی است).

با تعریف بالا حتما متوجه شدید که فیلم تمساح خونی آنقدرها هم خونی نیست و بیشتر یک تمساح گوگولی است که می‌دود و فرار می‌کند از دست خودش، از دست رئیسش از دست همسرش و از دست همه.

داستان فیلم بر اساس نیاز به پول و عشق طراحی شده است. هومن (جواد عزتی) و پیمان (عباس جمشیدی‌فر) که در ابتدای فیلم به دنبال کسب ثروت از طریق بازی پوکر هستند، در مکان بازی با رئیسشان، فرید (بهزاد خلج)، روبه‌رو می‌شوند و در یک مسیر دشوار سعی می‌کنند از دست او فرار کنند.

هدف آن‌ها این است که پول‌دار شوند تا بدین طریق به نیاز ناخودآگاهشان، یعنی رسیدن به عشق‌هایشان، پاسخ مثبت دهند. اما تناقضی که در این‌جا مطرح می‌شود، این است که آن‌ها نمی‌توانند هر دو را با هم داشته باشند.

بنابراین، در پایان عشق هومن به خاطره (الناز حبیبی) به وصال می‌رسد، اما دیگر خبری از پول نیست. شخصیت‌ها در پایان متحول می‌شوند و درمی‌یابند که برای رسیدن به معشوق، بیشتر از این‌که به ثروت نیاز باشد، به جنم نیاز است ولی برای رسیدن به این تحول درد سیلی‌های متوالی را تحمل می‌کنند.

فیلم از نظر روایی یک خط مشخص و قابل پیش‌بینی دارد البته سعی کردند گره‌ها و اتفاقاتی در آن قرار دهند ولی این اتفاقات آنقدر خوب از کار درنیامده و نمی‌تواند آن انتظاری که ما از این بازیگران سرشناس داریم را برآورده کند.

از منظر کمدی همه بازیگران حتی سعید آقاخانی به بازی‌های گذشته خود رجوع کرده‌اند. مثلا در صحنه‌ای آقاخانی بخشی از دعای تحویل سال را می‌خواند که در نون خ دائم تکرار کرده است و برای بیننده یادآور آن سریال است و یا هومن و خاطره‌ای را می‌بینیم که در دردسرهای عظیم دیده‌ایم و انگار این فیلم ادامه همان زندگی است.

با این تفاوت که اینجا از آن طنز قابل قبول پائین‌تر آمده و به کاری ساده بدل شده است و یا عباس جمشیدی‌فر اگر اکثر کارهایش را نگاه کنید همین نوع بازی را دارد.

در واقع این اثر شخصیت‌پردازی درستی ندارد و بیشتر این تیپ‌ها هستند که جور شخصیت را می‌کشند و همین است که مخاطب کمتر می‌خندد و بیشتر به دلیل دیدن خود بازیگران به سینما می‌آید تا حال و احوالی و چاق سلامتی با آنها بکند.

شاید اگر کارگردان این فیلم جواد عزتی نبود و یک کارگردان تازه‌کار بود می‌توانستیم نمره قبولی به این اثر بدهیم ولی انتظار ما از یک بازیگر با سابقه خیلی بیشتر از این‌هاست.

پایان

برای مطالعه نقد و بررسی سایر فیلم‌های کمدی اینجا کلیک کنید.