سید خندان؛ دو نفر تا شروع برنامه
سید خندان؛ دو نفر تا شروع برنامه
نویسنده: مهدی صالحی
برنامه سید خندان که از ابتدای نوروز ۱۴۰۲ ساعت ۲۱ از شبکه دو سیما به میزبانی محمدرضا شهبازی و کارگردانی احسان حسینی روانه خانه‌های مردم شده است تا ساعتی آن‌ها را بخنداند.
در این برنامه ترکیبی که از مدیر رده‌بالا در سطح ادارات ناکجاآباد تا گروه سرود «ما گل‌های خندانیم» حضور فعال دارند. انواع آیتم‌های طنز و کمی مایل به طنز وجود دارد.
برنامه با تلاوت قرآن توسط یکی از کودکان شرکت کننده به‌عنوان تماشاچی آغاز می‌شود و بعد از آن از بین جمعیت حاضر در دو طرف صحنه مجری وارد می‌شود و با سلام به تمام مخاطبان آن‌هم نه یک‌بار که چند بار برنامه را آغاز می‌کند.
بعد از سلام معمولاً خاطره‌ای، نقل قولی و یا هم‌چین چیزی از سوی مجری مطرح می‌گردد و سپس به مزار شهدا می‌رویم تا یادی کنیم از خاطرات بامزه جبهه و جنگ که این خاطرات را دلیران آن سال‌ها بیان می‌کنند.
از دیگر قسمت‌های این برنامه می‌توان به حضور شاعران طنزپرداز، مصاحبه با یک کارآفرین که معمولاً جوان است و کار عجیب و غریبی هم ندارد. مثلاً یک طراح مد لباس و یا یک جگرکی.
بعد از آن گفتگویی مختصر با مهمان برنامه و پرسیدن سؤالاتی که مردم در تنگ ماهی انداختند تا مهمان یکی را شکار کند و جوابگو باشد تا حس جوابگویی ما سرخورده نشود، استندآپ کمدی در حالات مختلف از نقالی تا انتقادی و مسابقه گوی‌های رنگی از بخش‌های جذاب و دیدنی این برنامه تلویزیونی است.
اما این برنامه حواشی هم با خود داشته است.
برخی اعتقاد راسخ دارند که این مجموعه جایگزین خندوانه رامبد جوان شده است و برای رد گم کنی از شبکه نسیم به شبکه دو نقل مکان کرده که البته تا حدودی درست است، بزرگی که اسمش یادم نیست می‌گفت: «افرادی که می‌گویند این فیلم شبیه دیگر فیلم‌ها است یا فیلم ندیده‌اند و یا کتاب نخوانده‌اند چون تمام داستان‌هایی که می‌شد در جهان گفت، گفته‌شده است.»
این برنامه هم از این قاعده مستثنی نیست کل برنامه‌های ترکیبی در تمام دنیا از همین قواعد پیروی می‌کنند حالا در هر کشوری هر شخصی زودتر بتواند مثل آن را کپی کند نفرات بعدی که چنین برنامه‌ای بسازند همه می‌گویند این مثل آن است، البته برخی از کارهای این برنامه خیلی شبیه برنامه خندوانه است که می‌توان با کمی جابجایی دوربین و یا کمی خلاقیت اصلاح کرد.
مثلاً نیازی نیست برای خداحافظی همه بلند شوند و به دوربین پشت سر نگاه کنند و یا در انتهای برنامه بگویند: «این برنامه را تقدیم می‌کنیم به…» خوب این تقدیم را می‌توان به نوع دیگری انجام داد.
مثلاً در ابتدای برنامه و یا دعوت از یک مهمان مرتبط و یا گفتگو با افرادی که در آن شغل مشغول خدمت به مردم هستند.
یکی دیگر از انتقادهایی که به برنامه می‌توان داشت حضور یک طیف خاص از تماشاگران است که با توجه به رسالت ملی بودن صداوسیما بهتر است نوع چیدمان این تماشاگران مجموعی از افراد مختلف با پوشش‌های گوناگون باشد تا این حس القاء نشود که این برنامه و یا این صداوسیما برای افرادی خاص است و هر کس نمی‌خواهد ببیند بزند کانال‌های آن طرفی را ببیند.
درمجموع می‌توان این برنامه را خوب و قدمی روبه جلو ارزیابی کرد که می‌تواند برای ساعتی بیننده را سرگرم نماید.
پایان
برای مطالعه نقد و بررسی فیلم‌های کمدی اینجا کلیک کنید.