درباره فیلم شادروان؛ شوخی‌های کلامی که تلخی‌ها را می‌پوشاند
درباره فیلم شادروان؛ شوخی‌های کلامی که تلخی‌ها را می‌پوشاند
نویسنده: سارا ملاعباسی
فیلم شادروان ساخته حسین نمازی یکی از فیلم‌های چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر است که در بخش بهترین چهره پردازی، سیمرغ بلورین این جشنواره را دریافت کرد.
سینا مهراد، نازنین بیاتی، رویا تیموریان، بهرنگ علوی، گلاره عباسی و رضا رویگری جمعی از بازیگران آن هستند.
شادروان داستان خانواده‌ای است که در حاشیه شهر زندگی می‌کنند و بعد از فوت پدرشان توانایی مالی ترخیص بیمارستان و دفن او را ندارند و با حضور مهمان‌های بی‌شمار از شهرستان، مشکلات جدیدی سر راه آنها قرار می‌گیرد.
این اتفاق به گونه‌ای است که آنها سعی می‌کنند مشکلات پیش آمده (از مسائل مالی تا مسائل خانوادگی) را طوری حل کنند که مهمان‌ها و اطرافیان متوجه آن نشوند.
در اصل، فیلمنامه شادروان موضوع تلخ و غم‌انگیزی در خود دارد که دردسرها و مسائل اجتماعی ریشه‌داری را مطرح می‌کند، اما به طوری نمایش داده شده که مخاطب از دیدن آن احساس ناخوشایندی ندارد.
یکی از نکته‌های مهمی که این فیلم را از یک اثر تلخ اجتماعی جدا کرده، طراحی شخصیت‌هایی است که در موقعیت‌های مختلف با شوخی‌های کلامی و دیالوگ‌های کوتاه، فضای سنگین را می‌شکنند.
علاوه بر پوشاندن تلخی موقعیت، این دیالوگ‌ها در برخورد با فامیل و میهمان‌هایی که از خانه بیرون نمی‌روند، نوعی همذات‌پنداری و همراهی مخاطب را به دنبال دارد و توی ذوق بیننده نمی‌زند.
هر چند که نمی‌توان شادروان را صرفاً جزو آثار کمدی دانست، اما می‌توان گفت فیلمی است که سعی دارد به مشکلات و مسائل اجتماعی از زاویه‌ای دیگر نگاه کرده و نکته مثبتی در میان مشکلات پیدا کند.
موضوعی که این روزها در میان سایر آثار اجتماعی کمتر دیده شده و مانند قبل به آن پرداخته نمی‌شود.
گفتنی است پس از اکران آنلاین، فیلم شادروان به نمایش خانگی آمده و در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
این فیلم را می‌توانید از فیلیمو تماشا کنید و درباره فیلم شادروان در این لینک بخوانید.
برای مطالعه نقد و بررسی سایر فیلم‌های کمدی اینجا کلیک کنید.
پایان