طنزپردازان ژاک تاتی پانتومیم را یک سطح بالاتر برد ژاک تاتی معتقد بود خویشاوند فقیر سینما، صداست. او دیالوگ را به عنوان صدایی میان دیگر صداها در نظر میگرفت.
