این یوزها هم معلوم نیست به کجا وصل هستند!
نویسنده: الهه ایزدی
در خبرها آمده بود که برای ۱۸ هزار هکتار فقط یک محیطبان وجود دارد که یکششم استاندارد جهانی است!
بهدلیل نبود دوربین، ماجرای کشته شدن یوزها را نمیتوانند پیگیری کنند و این که سگهای ولگرد تهدیدی جدی برای یوز ایرانی هستند.
تحلیل هزینه-فایده
مظنه دستتان نیست! مگر دوربین، چندغاز است که فلهای بخرند و توی جادههای بیآب و علف بگذارند؟ آن هم برای دیدن چهار تا حیوان! دوربینِ دانهای خداتومن، باد و باران و گردوخاک رویش سرسرهبازی کند که آمار یوز در حال انقراض را بگیرد؟ صرفه اقتصادی دارد؟
فنسکشی کنند؟ جاده به آن درازی را مگر میشود فنس کشید؟ بخشی از جاده؟ حیوان که شعور ندارد فقط از همانجایی که فنسکشی شده، ماشینها را تماشا کند و برایشان دم تکان بدهد. عدل میرود آنجا که فنس تمام میشود، میپرد بیرون و خودش را میاندازد زیر یک چهارچرخ تا هم تیتر یک اخبار شود، هم دیه بگیرد و هم مسئولان را خراب کند. اصلا باید معلوم شود این یوزها به کجا وصل هستند!
پول یا علف خرس؟
استخدام محیطبان کلی هزینه دارد. باتوم که دستشان نمیدهند! اسلحه واقعی باید برایشان بخرند؛ حقوق متناسب با سختی کارشان بگیرند، مراقب جانشان باشند که بهجز خرس و ببر، گونه جدیدی بهنام شکارچیان غیرمجاز، بهشان حمله نکنند؛ قانون درستوحسابی برای درگیری بین آنها وضع کنند؛ کلی لاستیک بهشان بدهند که کنار جاده آتش بزنند… همه اینها هزینه دارد، الکی که نیست!
هیاهوی بسیار
ببینید برای این دو سه قلاده یوز چه قیل و قالی راه انداختهاند! نه گوشتشان خوردنی است، نه شیر و پشم دارند. فقط یک پوست دارند. مقایسه کنید با گاو و گوسفند به آن مفیدی که اینقدر هم لیلی به لالایشان نمیگذارند. معلوم نیست این دو سه الف یوز، با کجا زدوبند کردهاند که اینقدر خاطرخواه دارند.
آقا بالاسر نخواسته
سهراب گفته: «من در این آبادی پی چیزی میگردم.» شاید فکر کنید آدم باید در هر آبادی دنبال چیزی بگردد؛ مثلا گونههای درحالانقراض تا ازشان محافظت کند.
ولی شاعر در ادامه میگوید: «پی خوابی شاید، پی نوری، ریگی، لبخندی.» پس آدم بهتر است روی دامن مادر طبیعت چرت بزند و به ریگ کف بیابان هم بخندد. شاید مادر طبیعت دلش نخواهد کسی مواظبش باشد و آقابالاسر داشته باشد.
اصلا انسان هر جا دخالت کرده، خرابی به بار آورده. چه اهمیتی دارد که برای هر ۱۸ هزار هکتار زمین، فقط یک محیطبان وجود دارد؟
شورای حل اختلاف نباشید
سگهای ولگرد و بیصاحب که عامل انتقال بیماری به انسانند؛ روزبهروز بیشتر میشوند چون یکعده دلرحم گوگولی، بهشان غذا میدهند و میگویند گور پدر چرخه طبیعی!
سگها چشمشان که میخورد به یک یوز، گلهای بهش حمله میکنند. دست خودشان که نیست، حیوانند! پس اینقدر پایتان را توی پنجه حیوانات نکنید. بگذارید این دو تا حیوان، مثل آدم بنشینند مشکلاتشان را خودشان حل کنند!
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.