هشدارهای هواشناسی را جدی بگیرید
هشدارهای هواشناسی را جدی بگیرید
نویسنده: محمدحسین دهقانی ابیانه
مردمان جهان هرسال در ۲۳ مارس، روز جهانی هواشناسی را جشن نمی‌گیرند.
حال اگر جشن می‌گرفتند، چه می‌شد که الان جشن نمی‌گیرند، آن چیز نمی‌شود؟ نمی‌دانیم!
مهم است بدانیم که هواشناسی علم است و احتمالات در آن بسیار دخیل هستند و اگر پیشبینی‌های آن‌ها در پاره‌ای از مواقع درست نیست، نباید به کسی خرده‌ای گرفت، به هر حال به هزاران معیار بستگی دارد و پیشبینی است، پیشگویی نیست. درک تفاوت این دو بسیار راهگشا است.
سازمان جهانی هواشناسی هرسال شعاری تعیین می‌کند که به تیترهای بالایی اخبار بازگردد اما متاسفانه کسی آن شعار را آن طور که باید و شاید، حساب نمی‌کند؛ نکته مهم، مداومت این سازمان در اعلام هرساله شعار خود است و باید از آن به عنوان الگو نام برد.
البته که گاهی اوقات ممکن است سرخورده شود ولی به تلاش خود ادامه می‌دهد و خوراک خوبی برای کلیپ‌های انگیزشی است ولی متاسفانه کلیپ‌سازان نیز به آن اهمیت نمی‌دهند.
فرض کنید هواشناسی به شکل امروزی وجود نداشت؛ چه کسی علی‌رغم هشدار سیلاب و طغیان رودخانه‌ها، در حریم رودخانه بساط صفاوسیتی پهن می‌کرد و جان خود و اطرافیانش را به‌خطر می‌انداخت؟
چه کسی علی‌رغم هشدار مواج بودن دریا، به دریا می‌رفت و قیافه کاپیتان کارکشته به خود می‌گرفت؟
چه کسی علی‌رغم خبر بارش سنگین برف در فلان محور، بدون وسایل مناسب عازم همان محور می‌شد و عده‌ای زحمتکش را در اداره راهداری و پلیس راهنمایی و رانندگی به زحمت می‌انداخت؟
مثال‌هایی از این قبیل، بسیار زیاد است و بیان همه آن‌ها، بسیار وقت‌گیر است.
نکته منفی پیشرفت علم هواشناسی، کاستن از هیجان ناشناخته‌ها و شرایط غیرمترقبه هوایی است و البته با اهمیت ندادن مردم به توصیه‌های هواشناسی، تاحدی از این نکته منفی کاسته شده است.
در گذشته‌های دور برای پیشبینی وضع هوا، افراد مختلف، روش‌های مختلفی داشتند. برای مثال، کارگران زحمتکش معدن، قناری به پایین می‌بردند و وقتی هوا پَس می‌شد، رفتارهای عجیب از قناری می‌دیدند؛ البته هوای آن پایین مربوط به هواشناسی مدنظر ما نیست اما خب به هر حال …
یا مثلا شوهر عمه کوچیکه، انگشت اشاره‌اش را در دهان می‌کند و بالا می‌گیرد، بعد پیشبینی وضع هوا می‌کند و قیافه آقای اصغری، هواشناس معروف را به خود می‌گیرد. خوب است می‌دانیم داخل کانال‌های مختلف هواشناسی عضو است و هر ده دقیقه یک‌بار، سایت‌های مختلف هواشناسی را بررسی می‌کند تا برای اطرافیانش رخ عقاب بگیرد.
در گذشته‌های دورتر، یعنی وقتی که اصلا از آن موقع‌ها تاریخی ثبت نشده است، قومی زیست می‌کرده است که اصلا این چیزها حالیشان نبود و قَزَم‌قورتکی هوا را می‌دیدند و ناگهان رعد و برقی می‌زد و طرف را خشک می‌کرده است، این قوم به علت خشک شدن‌های متوالی، منقرض شدند و اطلاعاتی از آن‌ها در دسترس نیست.
حال ممکن است پرسشی پدید بیاید که ما چگونه خبر داریم، جواب آن است که هر چه کمتر بدانید، به نفعتان است.
هشدارهای هواشناسی را جدی بگیرید تا آن‌ها شما را جدی جدی نگرفته‌اند.
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.