فیلم رییس های وحشتناک ۱؛ این شد یک طنز درست
فیلم رییس های وحشتناک ۱؛ این شد یک طنز درست
نویسنده: علیرضا عبدی
داستان فیلم رییس های وحشتناک ۱، درباره سه کارمند است که عین کارمندان کشور ما، خیلی کاری، منضبط و فعال هستند ولی در محل کارشان از رییس‌های خود شاکی‌اند.
شبی از شب‌های خدا که دیگر نای تحمل ندارند، تصمیم می‌گیرند به پیشنهاد یکی از دوستانِ تازه آزاده از حبس، روسای یکدیگر را بفرستند به استقبال عزراییل.
حالا از آن‌جایی که دوست سابقه‌دارشان مشاوره‌اش اصلا در حد زندان‌های داخلی ما هم نیست چه برسد به زندان‌های مخوف آمریکا، این سه شخصیت اصلی هم مدام مغزشان رو به تعطیلی می‌رود و قضیه جور دیگر رقم می‌خورد.
«روسای ترسناک»، به‌مانند فیلم «خماری»، از چند شخصیت تشکیل شده است که هرکدم از آن‌ها دردسرهای خاص خودش را می‌سازد. (همین قیاس، نشان از راضی بودنِ بنده کبیر منتقد است!)
روسای ترسناک از لحاظ بازیگری در سطح بالایی قرار دارد. نام‌های ریز و درشتی که در فیلم حضور دارند به دلیل شخصیت‌پردازی خوبی که برایشان انجام گرفته، توانسته‌اند گلیم خود را از آب به بیرون کشند.
روسای ترسناک شخصیت‌های زیادی دارد و به همین دلیل شخصیت‌هایش به نحوه احسن ساخته و پرداخته نشده‌اند اما با اینحال هارمونی و یک‌دستی بین سه بازیگر اصلی فیلم خوب از آب درآمده‌است.
از بین بازی‌های فیلم، بدون‌شک «کوین اسپیسی» در جایگاه بسیار ممتاری قرار می‌گیرد. اسپیسی دقیقاً همانی است که تماشاگران مدت‌ها در انتظارش بودند؛ یعنی یک رئیس عوضی و گستاخ! اسپیسی در نقش دیو فوق العاده است.
«جیسون باترمن» که در نقش مقابل اسپیسی در این فیلم بازی دارد، اگرچه بسیار خوب عمل کرده اما حضور این اسپیسی است که صحنه‌ها را از او ربوده (ای توی روح بازی‌خور!).
«جنیفر آنیستون» بااینکه نقش جولیا، عجیب‌ترین نقشی است که تابه‌حال از او دیده‌ایم، اما به خوبی از عهده آن برآمده. البته بازی در نقش جولیا این نکته را به تماشاگران اعلام می‌کند که جنیفر آنیستون بالاخره تصمیم گرفته تا در نقش‌های خاک‌برسری‌تری بازی کند.
«چارلی دی» در نقش دال هم به اندازه کافی خنده‌دار و بی‌ادب است! اما «کالین فارل» در نقش پسر رئیس سابق شرکت پرداخت لازم را ندارد.
شاید بهتر بود فرصت بیشتری برای پرداختن به شخصیت او در نظر گرفته می‌شد تا این نقشِ کثافت محض به بهترین نحو ممکن شکل می‌گرفت.
فیلم در کنار کمدی فوق‌العاده‌اش، گزکی است بر حقیقت دردناکی در جامعه آمریکا. این‌که کارمندان در جایگاهی بسیار ضعیف و متزلزل هستند و روسایشان هم می‌دانند که کارمندان‌شان در چه جایگاهی هستند.
رئیس‌های فیلم، به شکلی منظم و پیاپی زننده‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین و چرک‌ترین رفتار‌های ممکن را بار فیلم‌نامه و کارگردانیِ عالی خود از خود به نمایش می‌گذارند.
پایان
برای مطالعه نقد و بررسی سایر فیلم‌های کمدی اینجا کلیک کنید.