زائرها جا نمانند؛ توصیه‌هایی که باید برای سفر اربعین بدانید
زائرها جا نمانند؛ توصیه‌هایی که باید برای سفر اربعین بدانید
نویسنده: رسول شاکرین
حالا که این روزها، روزهای آخر است و باید دعا کنیم که اربعین، اربعین آخرمان نباشد و خیلی‌هایمان هم تصمیم گرفته‌ایم که برای اربعین کربلا باشیم، از جانب یک نفر که اوقات فراغت چندساله‌اش سفر به کربلا بوده و اگر فشار نظام وظیفه نبود همان‌جا می‌ماند و جای خالی رسالت بوذری و محمدحسین پویانفر را پر می‌کرد، چند توصیه برای سفر اربعین را مرور کنیم:
به پول نیست:
سفر کربلا واقعا به پول نیست، چه پولدارهایی که من و شما می‌شناسیم و تا حالا پایشان به کربلا نرسیده، مثلا آقای کریستیانو رونالدو پولش را دارد ولی لیاقتش را ندارد، بانو آنجلینا جولی هم قیافه و هم پولش را دارد، ولی باز لیاقت ندارد؛ پس بیخیال این مسئله شوید که باید پولش باشد تا برویم کربلا.
البته این به این معنی نیست که مفت و مجانی هم باشد و باید یک پولی کنار بگذارید، ولی خب اینطوری هم نیست که سفر کربلا یک پول بزرگ بخواهد.
دقیقه نودی نباشید:
گذرنامه‌ای که در دست شماست و با آن فقط حق سفر به فلسطین اشغالی را ندارید، همان گذرنامه‌ای است که اگر دو ماه قبل هم برای گرفتنش اقدام می‌کردید، به شما تحویل می‌دادند.
همان گذرنامه‌ای است که شش ماه پیش هم برایش اقدام می‌کردید دریافت می‌نمودید. پس این دقیقه نود را بگذارید برای ما سربازان و دانشجویان بی‌نوایی که منتظریم تا وثیقه برداشته شود و آن دسته از کارمندانی که وام اربعین میگیرند تا با آن گذرنامه را هم یکباره بگیرند و از صف ایحاد کردن در ایام اربعین اکیدا بپرهیزید.
البته می‌خواهید صف ایجاد کنید هم طوری نیست، فقط چون درخواست‌ها زیاد می‌شود، قبل از سفرتان علاوه بر استرس وسیله نقلیه و گرانی و ارز و این‌ها، استرس گرفتن پاسپورت هم به سراغتان خواهد آمد.
فصل گل صنوبره، کوله خوب یادت نره:
شما نیاز دارید تا وسایل شخصیتان را توی یک چیزی بریزید و با خودتان ببرید، پس کوله بهترین چیز است. یک کوله مناسب که هم بند شکم و هم بند سینه داشته باشد، سنگین نباشد و عین یخچال امرسان جا دار باشد، کارتان را راه می‌اندازد.
یک کیف کوچک گردنی یا کمری هم داشته باشید که مدارک و پول‌هایتان را تویش بگذارید و دزدان احتمالی را از دستبرد زدن به خودتان ناامید کنید.
گرمهههههه:
همانطور که می‌دانید در فصل گرم سال به سر می‌بریم، پس با خودتان کلاه آفتابگیر، چفیه، یک ملافه تمیز، عینک آفتابی و کرم ضدآفتاب ببرید و عین این‌ها که افتاب باعث فساد مغزشان شده، مگر در مواقع ضروری در وسط روز و تیغ آفتاب بیرون آفتابی نشوید.
چیزهای ترش مثل تمر هندی و لیمو و این‌ها هم باعث می‌شود که گرما را کمتر احساس کنید، هرکجا هم اب بهداشتی دیدید، بردارید.
از آن‌جایی که بیشتر عراقی‌ها یا با مایع دستشویی بیگانه‌اند یا صابون دارند، با خودتان مایع دستشویی و ژل ضدعفونی یا پد الکلی ببرید.
قرص و دارو هم یک ورق ژلوفن برایتان کافی است، اتفاقی افتاد هم هلال احمر هست، صحرای کالاهاری که نمی‌روید! بقیه چیزها هم که با کاروان است.
بلیط بگیر دلاور:
اگر که از اغنیا هستید و ماشین دارید و ماشینتان شما را تا لب مرز می‌رساند که هیچ، اما اگر عین ما پابرهنه و فقیر و فاقد ماشین هستید، یا ماشین دارید ولی حوصله جاده و این مسخره‌بازی‌ها را ندارید، تاریخ دقیق سفرتان را مشخص کنید و هرچه سریعتر برای گرفتن بلیط زمینی، ریلی و هوایی اقدام فرمایید؛ به این جهت که تجربه ثابت کرده این دوران، تنها دورانی است که مسپولین ما از وضعیت «پیچ تاریخی» خارج شده و به وضعیت «غافلگیری» وارد می‌شوند.
البته خودشان که عقیده دارند تقصیر طرف عراقی‌ست و این طفلی‌ها عین نوزادان دو سه روزه گناهی ندارند ولی خوب شما کار خودتان را انجام دهید. راستی تا یادم نرفته نزدیک سفر اربعین بلیط گرانتر می‌شود، دیگر خودتان می‌دانید خلاصه.
این قسمت را ریچ‌کیدزها بخوانند:
اگر که از عزیزان مایه‌دار هستید و می‌خواهید با هواپیما به این سفر مشرف شوید، حداقل دو ساعت قبل از پرواز فرودگاه باشید. البته ممکن است دو ساعت بعد از زمان پروازتان همچنان توی فرودگاه باشید که آن طوری نیست، تاخیر نمک سفر هوایی است، ولی دیر نروید.
تا پارسال کارت واکسن برای ورود به هواپیما الزامی بود ولی امسال این حرف‌ها نیست، ولی شما به حرف من محل نگذارید و بگیرید. البته برای خود عراقی‌ها کارت واکسن اهمیتی ندارد و شما کارت سرخچه مادربزرگتان هم ببرید به شما گیر نمی‌دهند، ولی باز غافل نشوید.
به فرودگاه نجف یا بغداد هم رسیدید، همان ابتدای کار سوار ماشین‌ها نشوید. یکی دو کیلومتر تا دم فرودگاه برویدُ، می‌توانید با پنج هزار دینار تا حرم امام علی یا حرم کاظمین بروید.
البته طبق تجربه، اگر توی نجف حالش را داشته باشید و پیاده تا دم میدان نزدیک به فرودگاه بروید (حدود پنج کیلومتر) می‌توانید با موتور سه پاچه‌های دو هزار دیناری هم تا حرم بروید.
معتادها جدی بگیرند:
اگر جزو عزیزان بیماران غیرمجرم هستید، فکر بردن افیون و این‌ها را به آن‌طرف از سرتان بیرون نبرید چون دم مرز میگیرند و احتمالا با یک پس‌گردنی به میهن عزیزمان باز می‌گردید.
اگر سیگاری هستید، سیگارتان را با خودتان ببرید چون توی خاک کشور دوست و همسایه، پول سیگار یه چیزی در حدود سیگارهایی با کاغذ طلاست و قیمت نیکوتین به اندازه پول دیه برایتان تمام می‌شود.
اگر جزو معتادین به اینترنت هستید و مصرفتان در حد فضا بالاست، همان دم فرودگاه یا لب مرز، برای خودتان سیمکارت عراقی (ترجیحا زین) با دو الی پنج دینار بخرید و این چند روز اینترنتتان را اصلا قطع نکنید.
اگر هم که معتاد به اینترنت نیستید و تفریحی و در حد دو سه پک اینترنت مصرف می‌کنید، همان سیمکارت خودتان رومینگ می‌شود و آنجا بسته رومینگ بخرید. به نفعتان است.
یک‌جا نشین نشوید:
زیارت در دوران اربعین، مثل زیارت در روزهای عادی نیست که شما به ضریح بچسبید و جدا نشوید یا ده بیست روز مقیم شهر اهل بیت شوید به طوری که خود دولت عراق شهروندیتان را دو دستی تقدیم کند. توی حرم اهل‌بیت مردم را هل ندهید و کسی را له و لورده نکنید. دو سه روز هم بیشتر توی یک شهر نمانید، به هر حال شلوغی خودتان را اذیت می‌کند، جا هم گیر بقیه نمی‌آید و سختشان می‌شود.
از همه جا اب نخورید:
فصل، فصل گرماست و عراق هم یکی دوکیلومتر با خورشید فاصله دارد و تشنگی یکی از مسائلی است که با آن حسابی سرشاخ می‌شوید؛ پس هرجایی رسیدید آب نخورید چون وبا در کمین است و دیگر اعتمادتان به جاذبه زمین هم از بین می‌رود. اب بسته بندی بخورید و قبل از خوردن هم مطمئن شوید که سوراخ نیست. نوشابه و این‌ها هم برایتان خوب است، به شرطی که پولش را داشته باشید و بخرید.
اگه یه روز رفتی سفر، ارزت رو با خودت ببر:
حرف پول شد و یادم آمد که واحد پولی عراقی‌ها دینار است. این روزها، عراقی‌ها پول ایرانی هم قبول می‌کنند، ولی چون ارزش پولی ما در ته جدول در خطر سقوط به دسته یک قرار گرفته، هم عراقی‌ها قیمت بالایی به پول ما می‌گویند (که اگر ارزش پولمان کمتر شد کمتر ضرر کنند) و هم اگر بخواهید پول خودمان را آنجا خرج کنید یک هزینه سنگین برایتان ردیف می‌شود و توی عراق هم اگر پول کم بیاورید دسترسی به پول ایرانی خیلی سخت است.
پس توی همین ایران خودمان ارز تهیه کنید و با خودتان ببرید و آنجا ارز مصرف کنید چون به نفع جیبتان است. البته پول ایرانی هم با خودتان ببرید چون اینطرف مرز عابر بانک هست ولی کم است و شما نیاز به پول نقد دارید.
کاری نکنید که وقتی برگشتید، عید اعلام کنند:
عراقی‌ها مردم مهمان‌نوازی هستند و در این ایام، برای زائرین هرکاری نمی‌کنند، اما این دلیل نمی‌شود که شما به خانه آن‌ها بروید و دیگر خودتان را به افراد خانه آن‌ها اضافه کنید.
اولا مبیت که به معنی خانه شخصی عراقی‌هاست، برای متاهلین و آن‌هایی که با خانواده آمده‌اند مناسب است، پس اگر مجرد هستید، از موکب ها (حسینیه ها و مساجد) استفاده کنید؛ دوما اگر مبیت رفتید، زیاد نمانید و زود رفع زحمت کنید تا هم بقیه بتوانند استفاده کنند و هم سوءاستفاده تعبیر نشود.
زباله‌هایتان را روی زمین نریزید و سعی کنید که رعایت کنید. ارد ناشتا به عراقی‌ها ندهید، به کودکان عراقی هدیه دهید و از این ملت که این چند روز میزبان شما هستند تشکر کنید. خلاصه طوری نشود که تا از عراق پایتان را بیرون گذاشتید، به یمن خروج شما، در سراسر کشور دوست و همسایه عید اعلام کنند.
توی جای بقیه نخوابید:
اگر شب به موکبی رفتید تا استراحت کنید، حتما قبلش از کناری‌ها بپرسید که اینجا خالی است یا نه، چون ممکن است یک بنده‌خدایی به دستشویی یا حمام رفته و شما می‌زنید جای او را اشغال می‌کنید، آخرش هم مجبور هستید جا را تقدیم صاحبش کنید. پس قبلش علاج واقعه کنید.
فکر برق باشید:
بهتر است چندتا پاور بانک با خودتان ببرسید که نخواهید گوشیتان را مستقیم به شارژ بزنید، چون هم فشار برق عراق کم است و گوشیتان دیر شارژ می‌شود، هم این که امنیت گوشی خودتان بالاتر می‌رود و اگر خدای نکرده کسی خواست دست به دزدی بزنید، ضرر مالی یک پاوربانک از یک گوشی کمتر است.
ضمن این که با خودتان سه راهی برق هم ببرید که چند نفر دیگر هم بتوانند از این نعمت در ان وانفسا متنعم شوند و به تنهایی یک پریز را اشغال نکنید.
پرخوری نکنید:
در این مسیر همه چیز می‌بینید، ولی این دلیل نمی‌شود که همه آن‌ها را بخورید! پس پرخوری نکنید، در هم و برهم نخورید و زیاده روی نکنید تا مبادا مریض شوید و فیض زیارت را از دست بدهید و بشوید راه رفته و حرم نرفته.
اتوبوس‌ها عتبه، محصولی شگرف از کربلا:
اگر تصمیم دارید برای زیارت کاظمین و سامرا بعد از پیاده روی بروید، از اتوبوس‌های عتبه استفاده کنید. هم ارزان است و هم مطمئن و از زیر مجموعه‌های حرم امام حسین است که کار زائرین را راه می‌اندازد. دفترش هم دم باب السدره است.
البته روز قبلش باید بلیط تهیه کنید و فردا صبح زود، برای سوار شدن حاضر باشید وگرنه اتوبوس‌ها خواهد رفت. اگر هم گرانی و این‌ها برایتان مسئله نیست یا بلیط اتوبوس عتبه نتوانستید بگیرید نگران نباشید.
توی کربلا همه گاراژ بغداد را می‌شناسند. به گاراژ بغداد بروید و سوار ماشین شوید برای زیارت کاظمین و سامرا و یا یکی از آن‌ها.
امیدواریم که این توصیه‌نامه به دردتان بخورد و همیشه وسط فلافل خوردنتان ما را یاد کنید، چون دم حرم اهل بیت قطعا از ما مهمترها یادتان می‌اید. زیارتتان هم پیش پیش قبول باشد.
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.