راهکارهای مبارزه با تخریب کنندگان زبان مادری
نویسنده: علیرضا عبدی
فینگلیش یا فینگیلیش یا هر کوفت دیگری که عدهای آن را تلفظ میکنند، غلط است. اگر ما زبان پرشین را به انگلیش مینویسیم به آن «پینگلیش» یا درستتر «پِنگلیش» میگویند.
قبل از آنکه ما دستبهکار شویم و فینگلیش فینگیلیش کنیم، فنلاندیها، زبان فنلاندی را با انگلیش مخلوط کردند و فینگلیش را برای خودشان برداشتند.
پس همان مبارزه ابتدایی با این افراد، آن هم در روز جهانی زبان مادری، شناساندن نام درست و دقیق این نوع نگارش است. البته که یادتان نرود دوست پینگلیشنویستان مجرم نیست، یک بیمار است.
در گام دوم، توهم خدای برنامهنویسی بودن را از دوست پینگلیشنویستان بگیرید.
هرکسی که فکر میکند، کنج عزلت گزیده و نان و کدش را میخورد، دیگر از خدایان برنامهنویسی است و حالا میتواند هر زرتوپرتی را که در سینه دارد به پینگلیش بنویسد.
هرچند با کمی تحقیق میفهمید که طرف فقط اندکی نصاب است، یعنی ویندوز نصب میکند و کمی بازی. همین.
خَفَنیّت را بِخَفید! دوست پینگلیشنویستان فکر میکند وقتی پینگلیش مینویسد، آسمان طور دیگری شده است و خورشید از جنوب طلوع میکند. مردم بیشتری در کوچه و خیابان او را میشناسند و به او لبخند میزنند.
اصلا خفنِ پیشرو او بوده است و بعد خفن را از روی او ساختهاند. خفت خفنیت ایشان با شما. فقط نگویید شما هیچ عددی نیستید. بگویید عدد چی حالش ید شده و بردهاند بیمارستان.
گام بعدی مبارزه، دفاعِ حملهطور است. مثلاً به کلمه Baghali نگاه کنید.
بغلی است یا بقالی؟ و یا حتی باقالی؟ از این اینجور کلمات باز هم پیدا کنید و با ارسال اینها به دوست پینگلیشنویستان، کارش را تقبیح کنید. اگر تقبیح نشد، مستقیم فحش بدهید. زبان مادری است دیگر. شوخی ندارد.
در حرکت بعدی، باید دو دقیقه شاهنامه و گلستان را کنار بگذارید.
چرا؟ چون چشمتان درویش کنید و با خُفص جِناح غلطهای املایی دوست پینگلیشنویستان را نبینید. اگر آن را به صخره بگیرید، او هم به ضرس قاطع پینگلیشنویس خواهد ماند. (صخره نه، سُخره!)
سرعت تایپ را بر من ببخشایید. میدانیم که شما چهار انگشتی تایپ میکنید و در دعوا همیشه سریعتر از همه فحش میدهید.
اما دوست پینگلیشنویستان شاید معتقد باشد که ۲۶ حرف انگلیسی راحتتر از فارسی، نوشته میشود. پس با اندکی صبر، تایپ ایشان را تحمل کنید تا ظفر بیابید.
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.