خانم هالک وکیلی که اعصاب خرد می‌کند
خانم هالک وکیلی که اعصاب خرد می‌کند
نویسنده: مهدی صالحی
خانم هالک از آن دسته سریال‌هایی است که اعصاب آدم را خورد می‌کند.
درست است که به عقیده کارگردان اثر طنز است ولی در واقع طنز نیست و شاید هم تمام بخش‌های طنز آن توسط خود کارگردان سانسور شده است تا خدایی نکرده لبخندی بر لبان مخاطب ننشیند.
شاید هم شرکت فیلمسازی ماروِل یکی از سانسورچی‌های صداوسیما را استخدام کرده تا مشکل پخش آن حل شود.
این اثر که قرار بود ادامه فیلم سینمایی هالک باشد در واقع معرفی خانم هالک جدید با شمایل امروزی است که امیدواریم جسیکا گائو خالق، مدیر اجرایی و نویسنده سریال و کت کویرو و آنو والیا، کارگردانان آن که کویرو ۶ قسمت و والیا ۳ قسمت از «خانم هالک: وکیل دادگستری» را کارگردانی کرده است از این کار صرف نظر کنند.
چون این سریال بسیار بد و در واقع فاقد یک داستان مشخص است.
البته از قدیم گفتند آشپز که دو تا شود آش یا شور می‌شود یا بی‌نمک.
وقتی که کارگردان دو تا شود هم همین است که در اینجا بی‌نمک شده و اصلا بار طنز ندارد.
داستان با آلوده شدن خون جنیفر والترز به خون پسر عمویش (و در برخی دوبله‌ها پسرعمه و یک جا هم دیدم که گفت پسرخاله و تنها نسبت پسری باقی مانده پسردایی است که در فصل‌های بعدی سریال توسط مترجمین می‌تواند استفاده شود) به خاطر چپ شدن ماشین تبدیل به هالک می‌شود و ادامه داستان که اتفاقات پیش‌رو است.
ابتدا نکات برجسته سریال را بررسی می‌کنیم بعد به سراغ نقاط ضعف آن می‌رویم.
اولین نقطه قوت سریال دیدن دوباره هالک بعد از چند سال است.
البته کمی پیر شده، ولی همان هالک جذاب و دوست داشتنی است، خب سریال نقطه قوت دیگری ندارد پس می‌رویم به نقاط ضعف آن بپردازیم.
این سریال و اکثر قریب به اتفاق سریال‌ها و فیلم‌های جدید توانستند تعریف جدیدی از کُمِدی را خلق کنند و آن کُمُدی است.
یعنی این سریال را باید گذاشت توی کمد و درش را بست برای شب عید که می‌خواهید کمد را تمیز کنید و آن وقت آن را دور بیندازید.
سریال خط داستانی مشخصی ندارد و بیشتر زندگی روزمره همراه با بزن‌بزن‌های جنیفر والترز با نام مستعار خانم هالک با بازی تاتیانا ماسلانی را روایت می‌کند.
خرده داستان‌ها آنقدر زیادند که داستان اصلی گم شده است.
تنها ضد قهرمان ثابت سریال تیتانیا است که جمیله جمیل نقش شخصیت شرور اصلی سریال را به عهده داشته است.
آن هم کار خاصی به جز دعوا کردن و کتک خوردن ندارد و اصلا فکری برای برنده شدن در مبارزه با جنیفر در مغز او نیست.
اگر نویسنده کمی بر روی این موضوع بیشتر وقت می‌گذاشت سریال جذاب‌تر می‌شد.
الباقی ضد قهرمان‌ها هم یا مشخص می‌شود ضد نیستند و یا اگر هستند پر رنگ نیستند تا قسمت آخر.
در این سریال چیزهای عجیب غریب که هیچ توضیحی ندارد زیاد است.
مثلا خون خانم هالک چطوری به دست مخالفانش افتاد در صورتی که اصلا زخمی نشده و چرا آخر داستان تا این حد افتضاح تمام شد؟
به نحوی که تماشاچی احساس می‌کند می‌خواستند فقط خوب جمعش کنند که نتیجه مثبتی هم داشته باشد.
همینطور استفاده از جلوه‌های ویژه مخصوصاٌ در خانم هالک خیلی مصنوعی و افتضاح بود (بخصوص آنجاهایی که ساسنورچی تصویر را درشت‌تر می‌کرد تازه می‌فهیمدیم چقدر کار ایراد دارد که از همین جا از ایشان تشکر می‌کنم بالاخره یک جا به درد خورد)
در مورد استفاده از دیوار چهارم (تعریف دیوار چهارم: هرگاه بازیگری روی صحنه حرکتی انجام بدهد که به معنی آگاهی او از حضور مخاطب باشد به اصطلاح دیوار چهارم شکسته شده است) باید بگویم که این کار اصلا ضرورتی نداشت و پیشنهاد می‌کنم مدیران، نویسندگان و کارگردانان کمپانی ماروِل برای یادگیری انجام درست این عمل به سریال شب‌های برره و یا سایر سریال‌هایی که مهران مدیری ساخته است مراجعه کنند.
البته اگر بخواهید چند ساعتی وقت تلف کنید و حوصله هیچ کاری هم ندارید حتی حوصله خودتان، پیشنهاد می‌کنیم این سریال را تا قسمت هشت ببینید و قسمت آخر را نبینید.
پایان
برای مطالعه نقد و بررسی سایر فیلم‌های کمدی اینجا کلیک کنید.