حیثیت گمشده زیاد هم گم نشده بود
حیثیت گمشده زیاد هم گم نشده بود
نویسنده: ابراهیم کاظمی مقدم
مجموعه نمایش خانگی کوتاه «حیثیت گمشده» یک اثر درام و اجتماعی است که از تیرماه ١۴٠٢ از فیلیمو پخش شد.
حالا شما چرا نقد یک فیلم درام را در یک سایت طنز می‌خوانید؟
دارم از شما می‌پرسم! چرا؟ من که نمی‌دانم. خودتان پیدا کنید پرتقال فروش را.
بعدا اگر تا آخر متن متوجه نشدید، زنگ آخر دم درب مدرسه منتظرتان هستم!
سجاد پهلوان زاده و محمدرضا منصوری هم درست است که کارگردان و تهیه کننده بودند اما بیشتر همان فیلیمو مهم است.
احمد سلگی هم اثر را نوشته و از نویسندگی تئاتر وارد فیلم‌نامه شده، اما آن هم مهم نیست. مهم فیلیمو است.
شما فیلم‌های استدیو مارول را دنبال می‌کنید، کارگردان و نویسنده نگاه می‌کنید؟ اگر نگاه می‌کنید لابد بستنی را هم برای ویتامین و کلسیمش می‌خورید؟
اصلا اینقدر بچه مثبت نباید متن طنز بخواند. همان زنگ آخر بیا جلوی سایت!
حالا چرا فیلیمو مهمتر است؟ چون خط می‌دهد. شما هی بگو نتفلیکس به زور انحرافات رنگین‌کمانی وارد فیلم می‌کند.
انگار در مملکت ما فیلیمو کارگردان را مجبور نمی‌کند همه شخصیت‌ها سیگاری باشند. شما بگو‌هالیوود کریستوفر نولان را مجبور کرده نقش اصلی «تنت» را سیاه‌پوست انتخاب کند.
من می‌گویم فیلیمو برای حیثیت گمشده نقش اصلی را مشخص می‌کند! پس یا قبول کن فیلیمو مهم است یا زنگ آخر.
البته نگفتم مهدی حسینی نیا بد بازی کرده. حتی مشکل این هم نیست که زیاد بازی کرده. البته زیاد بازی کرده. یاغی، رهایم کن، حالا هم حیثیت گم شده.
آدم یاد شرکت کننده‌های مسابقات نمایش خانگی می‌افتد. بچه ای که حواسش به فیلم نیست می‌گوید: اِ! این که رحمانه… چرا بهش گفت امیر؟
بنده به فیلیمو پیشنهاد می‌کنم یکی دو ماه هم آقا مهدی را بفرستد ادکلن و آب‌میوه تبلیغ کند بعد برمی‌گردد! ولی مشکل این‌ها نیست.
این حجم از بله قربان گویی کارگردان‌ها و تهیه کنندگان برای شبکه‌های نمایش خانگی هم زیاد روی مخ نیست.
زبان بین‌المللی پول است و‌هالیوود و فیلیمو ندارد. آنجا شرکت اسلحه‌سازی، اینجا شرکت تولید سیگار. این‌ها مشکل نیست.
بحث این است که چطور یکهو همزمان با شروع فتنه ز.ز.آ چند سریال مرتبط از شبکه‌های نمایش خانگی پخش می‌شود؟
حالا هم شلنگ را گرفته اند روی غیرت و ناموس و از این حرف‌ها!
ته ماجرا هم بفهمیم بچه مال خود امیر بوده و ای دل غافل. غیرتش الکی خرج شد. نترسید اسپویلش در حدی نیست که آخر داستان غافل‌گیر نشوید!
بگذریم. یک مدت خیلی مد شده بود بگویند من و فلانی یهویی. یا مثلا کیک تولدم یهویی.
همه هم می‌دانستیم که از سه روز قبل با فلانی قرار داشتی یا از سی سال پیش که به دنیا آمدی تولدت مشخص بوده اما دوست داشتیم بگوییم مخاطب عزیز، شما به قبلش کاری نگیر که ده سال کار کردم و آخرش هم با پول بابام این پراید دور رنگ را خریدم. شما ببین من و ماشین جدیدم یهویی!
حیثیت گمشده هم همین بود. یهویی ما و زندگی امیر. یهویی زنش مواد جا به جا می‌کند. یهویی شوهرخواهرش پولدار است.
بعد کم کم نگاه می‌کنیم و کارگردان نشان می‌دهد که نه مخاطب جان. این خیلی هم یهویی نبوده. بگذار تا برایت بگویم.
ما هم می‌نشینیم که بگوید. انصافا هم داستان کم کم و به مرور رو می‌شود. مگر آدم از یک سریال جنایی و معمایی چه می‌خواهد؟
حالا خیلی هم خوش‌خوشان عوامل نشود. شخصیت اسماعیل خوب شکل نگرفته بود. خوب وارد شد و ضعیف خارج شد.
قسمت پنج به بعد هم غلظت جذابیت داستان با قاطی شدن آب کم شده بود. امیری که با خواهرش ناموس‌پرست نیست. زنش را هم عاصی کرده چطور یکهو انتقامجو می‌شود؟
یا چرا این فیلم‌ها یک افسر آگاهی برای مشاوره کنار دست کارگران نمی‌گذارند که اتاق بازجویی را این شکلی نشان بدهد. ولی در کل، پشت گوش مخاطب را مخملی فرض نکرده.
فقط حیف فیلیمو توی سایت ما نیست زنگ آخر بیاید دم در ببینم حرف حسابش چیست؟ تا ما را سیگاری نکرده ولکن نیست. قبلا رفیق ناباب سیگاری می‌کرد. الآن فیلیمو!
این سریال را می‌توانید از این لینک آنلاین تماشا کنید.
پایان
برای مطالعه نقد و بررسی سایر فیلم‌های کمدی اینجا کلیک کنید.