آموزش جامع، کامل و قشنگ شرکت در جشنواره‌های طنز
چگونه در جشنواره‌های طنز شرکت کنیم؟ یا ۱۰۰۰ نکته شرکت در جشنواره‌های طنز
در این متن می‌خواهیم تجربیات، مشاهدات و نظرات خود را در مورد جشنواره‌های طنز با هم مرور کنیم. پس این سطور نه وحی منزل هستند و نه می‌توانند به کلی غلط باشند؛ فقط شاید روزی به درد کسی بخورد که می‌خواهد در جشنواره‌های مختلف حوزه طنز شرکت کند. شما هم اگر تجربه، مشاهده یا نظری دارید در زیر همین مطلب اضافه کنید تا با آموزش یک نکته به دیگران، ملت را بنده خود کنید.
چند نکته برای آنها که می‌خواهند در جشنواره‌ها و مسابقات طنز شرکت کنند و فکر می‌کنند چون پارتی ندارند هیچ‌چی نمی‌شوند:
۱. در مرحله اول باید به این نکته ایمان داشته باشید که «اول شدن» در یک جشنواره الزاماً به معنی بهتر بودن و حرفه‌ای‌تر بودن نیست و مقام نیاوردن در جشنواره هم الزاما به معنی آماتور بودن و به‌دردنخور بودن متن ما نیست و چیزی از ارزش‌های شما کم نمی‌کند.(واقعاً کم نمی‌کند ها!)
۲. این نظر «داور» است که نفرات اول تا پنجاهم را مشخص می‌کند نه شوهرخواهر داور بودن! پس روی ارتباطات سببی، نسبی، حقیقی و حقوقی خود خیلی حساب نکنید!
۳. حتماً برای متن خود یک «تیتر جذاب» انتخاب کنید. از انتخاب تیترهای دم‌دستی که به ذهن من بی‌سواد هم می‌رسد خودداری کنید. تیتر، اسم پوشه نیست که همین‌جوری یک چیزی بنویسید تا با پوشه‌های دیگر قاطی نشود. تیتر شاید شما را از ۸۷.۵ درصد شرکت‌کنندگان متمایز می‌کند.
۴. اگر محدودیت کلمات مثلاً ۱۵۰۰ کلمه است نیازی نیست حتما تا بیخ ۱۴۹۹.۵ کلمه بنویسید. به فکر حوصله و اعصاب داوران هم باشید. بیشتر داوران(حدود ۱۰۰درصد آنان!) حوصله خواندن متن‌های طولانی را ندارند. چون فقط متن ما نیست و آنها باید صدها متن دیگر را که خیلی زیبا و تمیز نوشته شده‌اند بخوانند. پس به‌خاطر خودتان هم که شده، از روده‌درازی بپرهیزید!
۵. برای برنده شدن ننویسید.(الان می‌گویید این از آن حرف‌هاست ها!) برای بالا بودن سرتان پیش خدا بنویسد.(ماجرا کمی عرفانی شد!) متن‌تان را بنویسید نه آن چیزی که فکر می‌کنید داور دوست دارد. خیلی از ما دربه‌در دنبال این هستیم که اسم داوران را بدانیم تا چیزی بنویسیم که آنان می‌پسندند. یا مشاهده شده که طرف با آوردن نام داور در متن، خود داور را قاطی ماجرای طنزش می‌کند که بر ضرس قاطع بگویم که داورانی که من تا به حال در عمر بابرکتم دیده‌ام از دیدن چنین چیزی کهیر زده‌اند و اثر را از ادامه صعود بازنگه‌داشته‌اند. خلاصه بگویم که داور هم مانند ابر بهار یا حتی پاییز غیرقابل پیش‌بینی است، پس خیلی به هم‌سو بودن با داور و هم‌سو کردنش دل خوش نکنید!
۶. به بخش‌ها و محورهای درج شده در فراخوان دقت کنید!
۷. به فرمت‌های مجاز فایل ارسال اثر دقت کنید!
۸. به عنوان جشنواره هم اگر زحمتی نیست دقت کنید و مثنوی عاشقانه را به جشنواره استندآپ ارسال نکنید! دست‌کم فایل ورد را در جایی که نوشته «بارگذاری ویدیو» آپلود نکنید! شما اگر بدانید چه نفرین‌هایی از سوی کارکنان دبیرخانه پشت سر چنین آدم‌هایی است هرگز بی‌دقت اثر ارسال نمی‌کردید.
۹. ارسال آثار را به روز آخر مؤکول نکنید! با این وضع اینترنت، همین امروز ممکن است روز آخر باشد. قطع شدن اینترنت، به مشکل خوردن سایت جشنواره، هک شدن سایت، بسته شدن اتوماتیک صفحه ارسال اثر، گران شدن بنزین و گل زدن بالوتلی به آلمان ممکن است هر لحظه اینترنت را دچار اختلال و ارسال اثر را ناممکن کند.
۱۰. علائم نگارشی دستور زبان فارسی را رعایت کنید! شاید رعایت نیم‌فاصله و نقطه ویرگول امتیاز ویژه‌ای در داوری نداشته باشد اما حتماً شما را به عنوان یک نویسنده حرفه‌ای در ذهن داور ثبت خواهد کرد. این کار را هم نکند حداقل موقع چاپ اثر در کتاب جشنواره، فحش کمتری از طرف ویراستار و دبیرخانه می‌خورید.
۱۱. اگر شماره غریبه جواب نمی‌دهید لطفاً در جشنواره‌ها شرکت نکنید. اگر شما مقام بیاورید دبیرخانه با یک شماره غریبه یا حتی شماره عجیب که متعلق به یک سازمان یا ارگان دولتی است با شما تماس می‌گیرد و اگر از آنانی هستید که فکر می‌کنند کا‌گِ‌بِ یا سی‌آی‌ای یا همین دوستان هم‌وطن که دارند متن را با دقت می‌خوانند به دنبال آنهاست و از این رو به شماره‌های غریبه را پاسخ نمی‌دهید لطفاً بی‌خیال شرکت در جشنواره بشوید یا حداقل در جشنواره‌های ما شرکت نکنید! (دستمو ول کن!).
۱۲. تا اینجا شد ۱۱ نکته، ۹۸۹ نکته دیگر هم هست که به مرور تا ده سال آینده به‌روز می‌شود.
پایان