به گزارش روابط عمومي دفتر طنز حوزه هنري ۱۳۵اُمين نشست دگرخند دوشنبه ۳۰ ارديبهشت ماه ۱۳۹۸ در حوزه هنري برگزار شد.
در اين نشست علي زراندوز، مهدي استاد احمد و محمد علي مومني به بررسي تفاوت‌ها و شباهت‌هاي طنز راديويي و مطبوعاتي پرداختند.
محمد‌علي مومني گوينده راديو و روزنامه‌نگار با بيان اينکه در موضوع طنز راديويي کمتر صحبت و نظريه‌پردازي شده است، گفت: در ايران در زمينه طنز، دچار فقر منبع و آثار پژوهشي هستيم. آثار نظري کمتر نگاه شده است. اين موضوع وقتي به طنز راديويي مي رسد شرايط بدتري دارد.
طنز در راديو بيش از مطبوعات دچار سوتفاهم است؛ حدود ۱۰ سال است که در راديو کار مي‌کنم، اما هنوز انتظار دارند طنز راديويي صرفا بخنداند. از اين سوءتفاهم‌ها در مطبوعات هم وجود دارد.
مومني با بيان اينکه خيلي جاها مي‌بينيم که از برنامه طنز به عنوان برنامه‌اي شاد که تنها در پي شاد کردن مخاطب است ياد مي‌کنند، عنوان کرد: رسالت اصلي طنز از ياد رفته است. وقتي برنامه‌اي شاد شده طنزنويسان هم خيلي دنبالش نرفته‌اند که طنز بنويسند.
ما در دوره‌اي زندگي مي‌کنيم که رسانه‌ها آزاد‌تر شده‌اند و مرحله به مرحله کمتر توانسته‌ايم طنز را به شکل درستي ارائه کنيم.
زراندوز: طنز در مطبوعات و راديو دو فضاي کاملا متفاوت است
در ادامه علي زراندوز، طنزنويس، روزنامه نگار و برنامه‌ساز گفت: طنز در مطبوعات و راديو دو فضاي کاملا متفاوت است. نبايد فکر کنيم طنز مطبوعاتي و راديويي در امتداد هم هستند. براي من که با مطبوعات شروع کردم و بعد وارد راديو شده‌ام اين موضوع کاملا روشن است که نوشتن در اين دو حوزه تفاوت‌هاي بسياري دارد.
شما بايد طنزي را بنويسيد و مخاطب شنونده با آن ارتباط برقرار کند. در نگارش پلاتو راديويي با مجري و گوينده طرف هستيم که در بهترين حالت بايد اميدوار باشيم طنز را بفهمد و بتواند متن را به شکل درستي اجرا کند. برخي گويندگان راديو نسبت به متن طنز غريبه هستند و اگر کمي متن پيچيده شود از پس اوج و فرود‌ها و مکث‌ها و ظرافت‌هاي بياني آن بر نمي‌آيند.
برخي آثار نمايشنامه راديويي بازنويسي از روي آثار معروف است. برخي نمايشنامه‌هاي طنز هم براي خوانش در راديو نوشته مي‌شود.
نويسنده‌اي که در راديو مي‌نويسد بايد زمان‌بندي را رعايت کند. نمايش‌هاي بلند طنز براي راديو جواب نمي‌دهد. اگر در يک دقيقه اول نتواني گوش مخاطبت را بگيري شبکه را عوض مي‌کند. شروع کار در طنز راديويي خيلي مهم است. فرم هم بسيار مهم است. فرم‌هاي راديويي بسيار زياد است و بايد فرم مناسب را براي يک متن پيدا کرد تا در جذب مخاطب موفقيت حداکثري را پيدا کنيم.
زراندوز در ادامه با انتقاد از مسئولان راديو، عنوان کرد: متاسفانه مسئولان صدا و سيما براي راديو ارزش خاصي قائل نيستند و در واقع راديو باري به هر جهت شده‌است. دستمزدهاي پايين بين خود اهالي راديو مسئله مهمي است. نويسنده راديو چند ماه برآورد مالي نمي‌گيرد و به اندازه يک کارگر ساده به نويسنده طنز پول داده نمي‌شود. در عين حال نمي‌توان به اين موضوعات اعتراض کرد. برخي توقعات از بچه‌هاي راديو بي‌جاست. اگر قرار است اتفاقي رخ دهد بايد هزينه‌هايش را هم متقبل شد تا اهالي راديو انگيزه براي کار داشته باشند. کمتر مديري داشتيم که از قابليت هاي طنز در راديو به درستي استفاده کند.
استاداحمد: جذب مخاطب راديو کار سختي است
مهدي استاداحمد، شاعر، نويسنده و مجري راديو، نيز در ادامه اين برنامه با تاکيد بر اينکه از طنز مطبوعاتي اطلاعات بيشتري داريم، عنوان کرد: بيشتر طنز مطبوعاتي را جلو خود ديده‌ايم. راديو حاصل چند اتفاق با هم است. ما داريم روي نوشتن کار مي‌کنيم. وقتي مي‌خواهيم هر اثري را توليد کنيم روي نوشتن تمرکز مي‌کنيم.
کسي که طنز مطبوعاتي مي‌خواند، خود را ملزم کرده که اين کار را انجام دهد و بيشترين تمرکز را براي اين کار گذاشته است. اما در راديو خيلي کم پيش مي‌آيد که کسي تنها وقت خود را براي گوش کردن به راديو بگذارد و به همين دليل جذب کردن مخاطب راديو تا حدودي سخت‌تر است. کلمه‌هاي کليدي در يک متن مطبوعاتي مي‌تواند مخاطب را جذب کند. کلمات کليدي بايد در يک متن طنز راديويي بيشتر باشد تا مخاطب را همراه کند.
در نويسندگي راديو گاهي آسان مي‌گيرند. در نويسندگي به روي بسياري باز است. خيلي‌ها کارشان نويسندگي راديو نيست، اما به اين کار ورود مي‌کنند.
در ادامه مهمانان اين نشست تازه‌ترين آثارشان را براي حاضران خواندند و در پخش پاياني نشست حاضران در جلسه متن‌هاي کوتاه با موضوع مشکلات زندگي شهري براي راديو نوشتند.