سریال آنتن با یک ایده خوب و چند ایده کلیشهای!
سریال آنتن با یک ایده خوب و چند ایده کلیشهای!
نویسنده: علیرضا عبدی
هر هنرمند (یا شاید لازم است بگویم هنرپیشه. کسی که کار و پیشهاش هنر است) احساس میکند اگر اثری برای دانشگاه و یا در دانشگاه خلق نکند به معنای واقعی کلمه هنرپیشه نیست. مخصوصاً اگر در هنر فیلم و سریالسازی باشی.
کاری هم ندارد. کلیشه را روی دانشگاه تنظیم میکنی… چندتایی بازیگر حدوداً ۴۰ ساله را با گریم باورناپذیر، بهعنوان دانشجوی اندکترم جلوی دوربین میآوری… خوابگاه و سلف و استادان و جزوه و عشق و عاشقی و اینها هم آمادهاست… حرکت…
سریال آنتن حول دانشگاهی است که مادربزرگ و نوه همکلاسیاند.
همین را از فیلم فاکتور بگیریم میشود چه؟ هیچ. اگر بگویید با نگاه جدیدی میشود به کلیشهایترین موضوعات پرداخت، با شما موافقم.
ولی کلیشه اندر کلیشه در این دهه اصلاً قابل قبول نیست. این سریال اگر برای اوایل دههی هشتاد بود شاید میتوانست مخاطب را همراه کند.
فرزند خانواده هم که معلوم نیست با چه لهجهای حرف میزند و گویا تلاش دارد با لهجه شهرستانی به خنگ بودن کارکتر خود اضافه کند که این اصلا خوب نیست.
تنها نکتهی قابل قبول این سریال، پژمان جمشیدی است والسلام. اندک موقعیتهای کمدی سریال که توسط او خلق شده، باعث تقویت داستان و خلق خنده میشود.
البته بعد هم که به دیگر سکانسها میرسیم، افت محسوسی داریم.
افت محسوس یعنی تقریباً همهجای سریال. قصهی تکراری و ریتم کند و لوس و قابل پیشبینی داریم.
شوخیهای ضعیف و دم دستی و بدون فکر جدی. پیوند منطقی داستان بههم برای ساخت درام.
نگاه کلیشهای به حقوق شاید پایمال شدهی زنان. شخصیتهایی که هنوز تیپاند و…
پلتفرم نماوای عزیز؛ اگر آنتن موجود است… بدان که باید بیشتر فکر کنی. همین روند نزولی، تماشاگران سریالهایت را کم و کمتر میکند.
آنتن سریالی کمدی با بازی پژمان جمشیدی، هادی کاظمی، رویا افشار، مرجانه گلچین، الیکا عبدالرزاقی، نعیمه نظام دوست و اصغر سمسارزاده، به نویسندگی حمزه صالحی و کارگردانی و تهیه کنندگی ابراهیم عامریان محصول سال ۱۴۰۱ کشور ایران است.
در خلاصه داستان آمده:
گوهر پس از فوت همسرش یک سال درس میخواند و با موفقیت در آزمون کنکور در رشته پزشکی قبول میشود. حالا او با نوهاش همدانشگاهی میشود و همین موضوع ماجراهایی را در خانواده و دانشگاه پیش میآورد.
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.