فیلم ورود و خروج ممنوع و ریختن افراطی‌ها و زندانی‌ها در فیلم
فیلم ورود و خروج ممنوع و ریختن افراطی‌ها و زندانی‌ها در فیلم
نویسنده: علیرضا عبدی
فیلم کمدی «ورود و خروج ممنوع» با نام سابق «تکِ دل» در سال ۹۸ تولید شد و اواخر سال ۱۴۰۲ رنگ اکران به خود دید.
کارگردانی این فیلم برعهده‌ی امید آقایی است که در اولین ساخته‌ی خود با تهیه‌کنندگیِ مرتضی شایسته به یک موضوع چالشی می‌پردازد.
نکته‌ی قابل توجه درباره‌ی فیلم این است که کارگردان فیلم یک روحانی است و برای گرفتن مجوز ساخت فیلمش چند سالی معطل مانده بود. او همچنین برای دوره سی و نهم جشنواره فیلم فجر متقاضی شرکت در جشنواره بود.
این فیلم به بررسی برخورد یک مسئول عقیدتی (روحانی) در زندان با زندانیان می‌پردازد…
در بازی‌ها، این فیلم با دارا بودن بازیگرانی چون اکبر عبدی، محمدرضا شریفی‌نیا، علی صادقی، هادی کاظمی، پوریا پورسرخ، نیوشا ضیغمی، محمدرضا هدایتی و… انتظارات مخاطبان را به هیچ‌وجهی برآورده نمی‌کند.
همه‌ی بازیگران به دور از شخصیت‌پردازی، در حد تیپ معمولی باقی‌مانده‌اند و بازیِ چشم‌گیری از آن‌ها شاهد نیستیم. شریفی‌نیا نقش روحانی را شبیه هر نفشی بازی می‌کند، جز یک روحانی. عبدی شبیه کمدین‌هاست تا یک زندانی. پورسرخ و صادقی هم اصلاً شبیه مأموران زندان نیستند! و حتی دست به دامان شدن برای بازی گرفتن از مجتبی شفیعی (فعال اینستاگرامی) نیز تغییری در روند بازی‌ها ایجاد نمی‌کند و حتی بیرون هم می‌زند.
کارگردانی کار هم روبه‌جلو نیست. دکوپاژ و میزانسنی متوسط و برای یک کارگردان کار اولی قابل قبول است. هرچند ایرادهایی به آن وارد است که می‌توانست کار بهتر باشد.
قصه، به فیلم زندانی‌ها (ساخته‌ی مسعود ده‌نمکی) و یا یه فیلم افراطی‌ها (که خودش کپی دست چندمی از اخراجی‌ها بود) شبیه است و حتی از این‌ها هم عقب‌تر است. چون کارهای این دهه، به شوخی‌های فضای مجازی آلوده هستند و مدام با آن‌ها کار را پیش برده‌اند.
در این فیلم، روحانیِ قصه هم جایی دستگیر و راهی زندان می‌شود تا شاهد یک ناهمگونی عظیم باشیم ولی این ماجرا در سطحی‌ترین و مستقیم‌ترین وضع ممکن خود، به‌دپر از طنز ابتر می‌ماند و روند یکنواخت فیلم همان‌طور ادامه می‌یابد.
پایان
برای مطالعه نقد و بررسی سایر فیلم‌های کمدی اینجا کلیک کنید.