تهران انار ندارد درباره تهران نبود
به گزارش خبرنگار دفتر طنز، در ادامه سلسله نشست‌هاي «نور، صدا، دوربين، خنده» (نمايش، نقد و بررسي فيلم‌هاي سينمايي، سريال‌هاي تلويزيوني طنز ايران و جهان) مستند سينمايي طنز «تهران انار ندارد» به کارگرداني مسعود بخشي با حضور محمدحسين جعفريبان، مازيار فکري ارشاد و بهمن شريفي، ۲۰ دي ماه، نقد و بررسي شد.
مازيار فکري ارشاد؛ منتقد و مستندساز با بيان اين مطلب که مستند «تهران انار ندارد» جزء معدود فيلم‌هاي مستندي بود که جريان آن منجر به اکران مستند در سينما و آشتي مردم با فيلم مستند شد، گفت: دليل عدم حمايت مديريت فعلي مرکز گسترش سينماي مستند از فيلم را بايد با حضور خود شفيع آقا محمديان بررسي کرد، ايشان فرد سالمي هستند اما به نظر من مدير خوبي نيستند چون اين حمايت نکردن و برخورد غير حرفه‌اي را در فيلم‌هايي چون بدرود بغداد هم که حتي به عنوان نماينده به اسکار هم معرفي شد، شاهد بوديم.
وي ادامه داد: مشکلات موجود در فيلمسازي تنها در حوزه مستند نبوده و در سال‌هاي اخير فيلمسازي در حوزه سينماي تجربي، مستند و انواع ديگر آن کاري بسيار دشوار بوده و دليل آن هم نظرات مختلفي است که با گماشته شدن مديران با طيف‌هاي متفاوت فکري به وجود مي‌آيد.
بهنام شريفي نيز عنوان کرد: استفاده خوب از تصاوير و نريشن به کار رفته روي فيلم باعث ايجاد خنده و تفکر مي‌شود. همچنين در نيمه دوم مستند شاهد جهت‌گيري‌هاي فيلمساز درباره معضلات و مشکلات هستيم.
محمدحسين جعفريان؛ مستند و روزنامهنگار هم «تهران انار ندارد» را مستندي متفاوت دانست و عنوان کرد: ساخت اين مستند به شکلي است که تا انتها مخاطب را با خود همراه مي‌کند و جذابيت لازم را براي پيگيري ايجاد کرده است.
اين شاعر افزود: استفاده از تصاوير آرشيوي هوشمندانه بود و برخي قسمت‌ها هم به نظر مي‌رسيد ريتم مي‌تواند تندتر باشد.
وي در ادامه تصريح کرد: با اين وجود به نظرم فيلم اصلا درباره تهران نبود و درست نيست که از امکانات دولتي استفاده کني و تنها تحقير کني. اين مستند تصويري را از تهران نشان داد که ديگران دوست دارند، ببينند. اين مستند بهانه‌اي براي زدن حرف‌هايي بود که برخي از آن‌ها درست و برخي از آن‌ها نيز اشتباه بود؛ انکار برخي از پيشرفت‌ها در شهر تهران و يا به سخره گرفتن بعضي از دستاوردهاي انقلاب اسلامي بخشي از نکات منفي مستند «تهران انار ندارد» است.
جعفريان ادامه داد: شکي در اين نيست که ما به خيلي از اهدافي که در اوايل انقلاب مدنظرمان بوده نرسيده‌ايم اما بيان آن‌ها به اين شکل در يک فيلم به طوري که موجب خوشحالي دشمنان شود کاري اشتباه است. بايد وقتي مجال پرداختن به برخي از اتفاقات نبود فيلمساز به صورت گذرا به آن نمي‌پرداخت.
مازيار فکري ارشاد در ادامه گفت: لحن نريشن در اين مستند گزارشي است که احساسات شخصي در آن دخيل نيست و در عين طنز آلود بودن از لودگي و مسخره کردن نيز به دور است.
اي منتقد ادامه داد: بهترين هنرمندان افرادي هستند که ضعف‌هاي جامعه خود را به شيوه‌اي هنري بيان مي‌کنند و به عقيده من مسعود بخشي کارگردان اين مستند در حد توان، سواد و آگاهي خود ضعف‌هاي موجود در جامعه را به تصوير کشيده است.