ابوالفضل زرويي نصرآباد شاعر و طنزپردازي کم نظير بود
عبدالجبار کاکايي، شاعر و ترانه‌سرا، درباره ويژگي شخصيتي و نوع طنزپردازي ابوالفضل زرويي نصرآباد، گفت: به دليل اينکه ويژگي‌هاي شخصيتي و حرفه‌اي مرحوم ابوالفضل زرويي نصرآباد بسيار جامع است کمتر مي‌توان شاعري را پيدا کرد که شبيه زرويي باشد. او بسيار شبيه شعر و طنز خودش بود. او آن‌طور جهان را تصور مي‌کرد که همان‌طور مي‌زيست. زرويي بسيار به شعرش نزديک بود و در همان فضايي که در شعرش به زندگي سنتي ارزش مي‌نهاد و تجددستيز بود در همان فضا نيز زندگي مي‌کرد و علايق شخصي و نوع اخلاقش و منشش نيز به همان صورت بود.
زرويي انساني با اخلاق، با معرفت، آگاه، مطلع، دانش‌پژوه و علاقه‌مند به عرصه‌هاي نو بود. او در طنز و اشعارش به موضوعاتي مي‌پرداخت که از چشم بسياري مغفول مي‌ماند و از همين رو دانش و تسلطش کاملا بر منتقدين و البته مخاطبين هويدا بود و هست. گاهي در جامعه مطرح مي‌شود که شاعران از شعر خود فاصله دارند و از اين دست مي‌توان زرويي را يک استثنا قلمداد کرد.
طنز زرويي فکاهه نبود، او براي سردرگمي و خالي نبودن عريضه شعر نمي‌سرود، او طنزش برخاسته از يک دغدغه، مسئله اجتماعي و مشکلاتي بود که با چشم خود در جامعه مي‌ديد و آن را لمس مي‌کرد. او توانست بعد از انقلاب که با نوعي گفتمان و تجدد در بيان همراه بود به احياي سنت، اخلاق، دين دست بزند و در عين حال يک منتقد سياسي و اجتماعي نيز باشد. او همه شرايط يک شاعر پژوهشگر و عالم را داشت و مطالعات و تسلطش بر متون کهن و ديوان بزرگان از او يک چهره نادر ساخته بود.
کاکايي با بيان اينکه در عرصه طنز مانند زرويي بسيار کم است، گفت: چند وجهي بودن، تسلط بر متون کهن، پژوهشگري و همچنين تسلطش بر طنز و حيطه‌هاي مختلف ادبي، سبب شده است زرويي در ميان طنزپردازان ??? سال گذشته بي‌مانند باشد؛ اگر به دنبال علتش بخواهيم باشيم بايد به متن و آثارش مراجعه کنيم. علت جدايي زرويي از سايرين به دليل قريحه عالي و ذوق و صاحب‌نظر بودنش است. اگر در ??? سال گذشته همه طنزپردازان را مطالعه کنيم و با تاليفات، جملات، دانش و توانايي زرويي بسنجيم خواهيم ديد که او واقعا يک استثنا و يک مورد متفاوت نسبت به همه طنزپردازان و متخصصان حوزه ادبيات و شعر و نثر است.