پادکست پنارت قسمت هشتم (آلمان)
پادکست پنارت قسمت هشتم (آلمان)
پادکست پنارت رادیویی طنز است که به اتفاقات فوتبالی و غیرفوتبالی در جام‌جهانی قطر می‌پردازد، با مهمانان متنوعی گفت‌وگوی شوخ‌طبعانه دارد و کشورهای حاضر در جام جهانی را معرفی می‌کند.
در قسمت هشتم پادکست پنارت، ما به یکی از برترین تیم‌های ادوار مختلف جام جهانی یعنی آلمان پرداختیم و یک گفت‌وگوی ویژه با جناب آقای رسول خطیب داشتیم.
گفت‌وگویی حول محور فوتبال و خاطره و حاشیه و جام‌جهانی.
رادیو پنارت قسمت هشتم
این پادکست طنز و شنیدنی را اینجا بشنوید:
پادکست پنارت حاصل همکاری دفتر طنز حوزه هنری و گروه فرهنگی سماوا است که فعلا به جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر می‌پردازد. در آینده شاید به چیزهای دیگری هم بپرددازد.
برای شنیدن سایر قسمت‌ها و پادکست‌های دیگر اینجا کلیک کنید.
مردم آلمان اخلاقشون یه جوریه که سایر کشورهای اروپایی، اونا رو به عنوان اروپایی گردن نمی‌گیرن.
آلمانی‌ها برخلاف بعضی کشورها دچار خودتحقیری و عدم اعتماد به نفس نیستن، آلمان رو بهترین کشور و خودشون رو برترین نژاد دنیا می‌دونن، به‌هیچ‌وجه دنبال جذب حداکثری نیستن و در برخوردهای اول تا آخرشون بویژه با مهاجرین خیلی از خودراضی و متکبر و از دماغ فیل افتاده به نظر میان.
نوجوان‌های آلمانی هم مثل نوجوان‌های سایر کشورها درست تربیت نشدن و توی کوچه و خیابون مهاجرین رو مسخره میکنن و به اونا فحش زشت میدن. قشنگ دیوونه خونه‌ست. البته که همه جا خوب و بد داره.
با همه اینا، بعضی از هموطنان عزیز خودشونو پاره میکنن که به آلمان مهاجرت کنن. بدیهیه که برای مهاجرت به آلمان روش‌های مختلفی وجود داره.
بهترین و کم‌خطر‌ترین روش، اینه که یه دختر بساز خوشگل یا یه پسر پولدار تحصیلکرده آلمانی پیدا کنید، مخشو بزنید و باهاش ازدواج کنید.
در این صورت خیلی راحت می‌تونید اقامت آلمان بگیرید.
اما دختر/ پسرای آلمانی با توجه به ویژگی‌های شخصیتی و باورهای نژادپرستانه‌شون، دم به تله نمی‌دن و ضایع می‌شین.
به نظر نمیاد پول هم داشته باشین که بخواین از روش سرمایه‌گذاری و ثبت شرکت اقدام به مهاجرت کنید. می‌مونه یک راه: اونم پناهندگیه. پناهندگی هم می‌تونه اجتماعی، سیاسی یا مذهبی.
یه روش دیگه اینه که با روش‌های غیرقانونی به آلمان مهاجرت کنید و ادای پناهنده‌ها رو در بیارید. که در این صورت هم مدت‌ها باید در کمپ مهاجرین اقامت داشته باشید.
کمپ‌های مهاجرین بی‌شباهت به اردوگاههای کار اجباری نیستن، با این تفاوت که بیکاری توی این کمپ‌ها اجباریه.
در کمپ‌های پناهندگی چیزی به اسم حوله شخصی و زیرشلواری شخصی و مسواک شخصی و هیچ مقوله شخصی دیگه‌ای وجود نداره. هرکی هرچی داره، میذاره وسط و همه با هم می‌خورن.
اگر با این شرایط دوام آوردین و خودکشی نکردین، بعد از شیش ماه باید خیلی سوسکی از لای سیم‌خاردارای مرز آلمان رد شین و برگردین ایران.
البته آغوش رایگان وطن همیشه به روی شما بازه، یه آب‌باریکه و یارانه‌ای هم که هست الحمدلله، بهتر از اینه که آدم منت آلمانیای نژادپرست رو بکشه با اون اخلاقاشون.
حالا یه صنعت پیشرفته و تکنولوژی خیره‌کننده و مرسدس بنز و بی‌ام‌و و آدیداس و قیافه دارن دیگه. چیه انقد خودشونو می‌گیرن؟
با تشکر از شرکت مهاجرت غضنفری اپلای.
پایان