مَشتي
مَشَدي با صِفايه، هم همه دنيا مِدِنَن
مِثِ ما اِنقَده مَشتي هيججا پيدا نِمِره
عينهو امام رضامان (ع) همه مهمون نِوازم
جوري که هر کي ميه واسته تا ?َگ ما نِمِره!
غِذاي معروفِمانَم همه خوردَن؛ شُلهيه
بُخوري رِفتي فضا اونجه که ناسا نِمِره
مَشَدي خيلي باحاله! خيلي با معرفته!
مثلاً ?َگ مَشَدي طُرقِبه تنها نِمِره!
طُرقِبه ?َگ جاي تفريحي و مَشته، چَخ چَخي!
جوري که هيججا مِثِ اونجه بِرِي ما نِمِره
اگه خواستي بِري ?َگ ماشين خَر زور بِبِري
جادَهشا بعضي جاهاش پيکي و تيبا نِمِره!
همه رانندگيا عالي و با حوصلهيه
تهِ تَش بوق مِزِنِم وقتي طرف را نِمِره!
اِسماي بِچِّههامان خيلي قِشَنگه، هَمَهشان
ولي هيچ اسمي مِثِ “ساجدهمهلا” نِمِره!!
حَرَمَم مِرِم ولي کم؛ آخه با خودما مِگِم
ازو وَر ?َگدِفه زائر بيه واز جا نِمِره!
عربيرَم که ازَم زائرا بهتر بِلَدِم
اي ماشين اَلهمهجا اَلمِره [اشاره به ماشين ديگر] هذا نِمِره!
رِفيقُم ديده مو ره گفته که ورزش بُکُنُم
مِگه وَرخِز برو يوگا کِمَرِت تا نِمِره!
?َره! ما ورزشمان کشتي با چوخه بوده
مَشَدي لِه مِره! پاش پاش مِرِه! يوگا نِمِره!
اگه ايتاليا ?َگ دانه ميلان دِشته، مَشَد
اِنقده ميلان دِره تو کَت فيفا نِمِره!
شهرمان خوبه، ريديفه، ولي بعضي وقتا?َم
هيشکي از مسئولا احوالشه جويا نِمِره
شهراي دنيا همه عين چي پيشرفته مِرَن
مسئولا مِگَن بِرَن، شهر ما هيججا نِمِره!
البته اي مسئولا طرحاي خوب?َم دِرَن
مو فقط موندُم اي طرحا چرا اجرا نِمِره؟!
مسئولا همش مِگن مشکلامان حل مِره زود
ماهايم منتِظرِم حل بِره امّا نِمِره!
البته ما اگه مسئول درستي ب?ِرِم
گرهها وا مِرِه حتماً کي مِگه وا نِمِره؟!
دشمن از مُشکلا بدبختي ره القا مُکُنه
ولي ما سِف ميشينِم جوري که القا نِمِره!
دشمنه، کُخ دره خب، هر دِفهيم کُخ بريزه
به حسابش مِرِسِم جوري که سرپا نِمِره!
دولتُم کم نِ?ِره، بيخودي مِس مِس نِکُنه
اگر هر دولتي خوب کار کنه دعوا نِمِره
هواي مردممانه دِشته باشِن، همهتان!
مِثِ ما اِنقده مَشتي هيججا پيدا نِمِره
در لهجه مشهدي
ميلان= کوچه
چخ چخي= فوق العاده و تحسين برانگيز