قصه های امیرعلی؛ روایت‌هایی از یک جوان در جامعه
نویسنده: سارا ملاعباسی
زندگی جوانی که به تازگی در دانشگاه قبول شده و در جامعه‌ای که از یکسو با خانواده و فامیل در ارتباط است و از سوی دیگر با دوستان و هم‌کلاسی‌هایش در دانشگاه، می‌تواند موضوعی قابل توجه باشد که در عین سادگی، موقعیت‌های متعددی می‌سازد.
«قصه های امیرعلی» نخستین داستان‌های امیرعلی نبویان است که ابتدا در سال ۱۳۸۹ در برنامه رادیو هفت و به صورت دو قسمت در هفته توسط خود نویسنده خوانده می‌شد و پس از استقبال مخاطبان، تعداد این داستان‌ها بیشتر شد.
در نهایت بعد از سه سال، این داستان‌ها در قالب چهار جلد کتاب از سوی نشر نقش و نگار به چاپ رسید.
نبویان در این داستان با زاویه دید «من‌راوی اصلی» ماجراهایی خلق می‌کند که ممکن است برای بیشتر آدم‌ها اتفاق بیفتد و آنها را در موقعیت کمدی قرار دهد.
داستان‌های «قصه‌های امیرعلی» چندین شخصیت ثابت دارد که مخاطب از همان ابتدا با آنها آشنا می‌شود و در ادامه داستان، راحت‌تر با ماجرا ارتباط برقرار می‌کند و بر باورپذیری رفتارشان تاثیر می‌گذارد.
نبویان با خلق شخصیت به جای تیپ، و خلق ماجراهای مختلف هم مخاطب را می‌خنداند و هم بخشی از جامعه و دغدغه‌های جوانان را به تصویر می‌کشد.
نوع نگاه او به اتفاقات و رفتار شخصیت‌هایش در طول داستان باعث می‌شود که روایت‌ها شکلی طنزآمیز به خود بگیرند.
روایت‌هایی که با فرهنگ مردم عامه هماهنگ است و به خاطر دانسته ذهنی مخاطب، فهم آن راحت‌تر خواهد بود.
داستان‌هایی درباره مراسم عروسی، خرید کت و شلوار، تقلب در امتحانات، نارفیقی، کل‌کل‌های فامیلی، احترام به بزرگترها و رفتار با سالمندان، شب یلدا، چهارشنبه سوری و …. از جمله مسائلی هستند که در این داستان‌ها آمده است.
علاوه بر این، نثر نویسنده با سایر نثرهای قصه‌گو کمی متفاوت بوده و گاهی بدون خلق موقعیت و یا بیان موضوعی مهم، با استفاده از کلمات و جمله سازی‌های منحصر به خود، مخاطب را به خنده می‌اندازد.
مثلا در بخشی از توصیف‌اش از تعارف و اخلاق عجیب اطرافیانش در این‌باره می‌گوید:
«پدیده تعارف در هر جای دنیا هم که دیده شود، هرگز به جدیت و آزاردهندگی آنچه در کشور ما رایج است نخواهد بود و بی‌شک هیچ ایرانی نیز در این عرصه به گرد پای مادر مهران هم نمی‌رسد؛ چرا که نامبرده گویا به هیچ وجه تخمین درستی از حجم معده آدمیزاد نداشت و هرگاه با مقاومت میهمان مبنی بر عدم تمایلش به خفه شدن روبه‌رو می‌شد، تعارف‌هایش شکلی تهدیدآمیز به خود می‌گرفت که مثلاً: اگه این چایی رو نخوری می‌ریزمش تو یقه‌ات.»
گفتنی است با توجه به آنکه نبویان ابتدا این داستان‌ها را خودش می‌خواند، ممکن است برای مخاطب اینطور به نظر برسد که این داستان‌ها فقط با خوانش او جذابیت دارند، اما باید گفت خود کتاب و نثر داستان به نحوی است که به تنهایی می‌تواند برای مخاطب جالب باشد و با فضاسازی درست از داستان، خواننده را با خود همراه کند.
می‌توانید این کتاب را به صورت فیزیکی از این لینک تهیه کنید.
برای مطالعه معرفی سایر کتاب‌ها اینجا کلیک کنید.
پایان