شوآف در سه‌نقطه شانزدهم
شانزدهمين شماره ماهنامه سه‌نقطه (مکتوب طنز [+ جد] فارسي) با مدير مسوولي اميد مهدي‌نژاد منتشر شد. اين شماره از سه‌نقطه با پرونده‌اي با موضوع «شوآف – تقبل الله» منتشر شده است.
شماره شانزدهم با پيش‌درآمدي از ياسين کياني در مورد «گوشه‌نشينانِ» مجالس آغاز مي‌شود و در قسمت پرونده پرستو صاحبي، افشار مقدم، رضا سعيدي ورنوسفادراني، مجيد خسروانجم، مريم حسن‌نژاد، مريم نظام‌دوست و فاطمه خسرواني، کوثر محبي و سيد مصطفي موسوي به موضوع شوآف پرداخته‌اند.
پرستو صاحبي با «عکس ديس باقالي‌پلو با دستِ همايون?ِ گوسفند» ماهيت شوآف را، در بستر مجازي و بستر واقعي تشريح کرده، ميلاد عبدالوهاب نيز مثل هميشه از منظر جامعه شناسي به موضوع وارد شده و در «پديدارشناسي اجتماعي پرسش حالا چي بپوشم؟» از جامعه شناسي سياسي شوآف در کنش طبقاتي در ايران نوشته است. افشار مقدم با بهره‌گيري از صنعت تشخيص در «از طرف من شوآف را ببوس» شوآف و پدرش را در سه پرده روايت کرده.
رضا سعيدي ورنوسفادراني در «يک هيچ تناولي بر ديوار» با بيان آنچه که دوست نداريد در مورد شوآف بدانيد، مجيد خسروانجم با «قبول باشه بانو» و گفتن از شوآف‌هاي اينستاگرامي، مريم حسن‌نژاد با «سفت بستن در مرسدس بنز» و تشريح شوآف، شوآف کاران و ديندارنمايان از ابتدا تا کنون، مريم نظام‌دوست با «آدم نبايد بي‌شعور باشد» و حال و هواي مجالس و محافل مذهبي، فاطمه خسرواني با «منو صدا کردي خانم فلاني جان؟» و رفتارها و گفتارهاي شوآف‌کاران مذهبي، کوثر محبي با «سبيل، دوتا تيرتخته و يک چراغ سه‌فتيله» ظاهرسازي و چگونه ظاهرساز خوبي باشيم و سيد مصطفي موسوي با «چاي و عقيق روي فرش خوشرنگ» که دستورالعمل کامل شوآف مذهبي ست، شوآف را به طور کامل و از زواياي مختلف بررسي کردند.
در بخش کرسي آزادنويسي سه‌نقطه شانزدهم، يوسفعلي ميرشکاک با «چندين کشته و مجروح و پرکنده و بي‌کارتن» نظيره‌اش بر کليله و دمنه را ادامه داده، سيد محمد صاحبي در صفحه خارگلستان «پسر آقاي گودرزي» و امرالله احمدجو در قصه‌هاي دهکده قسمت دوم «حکايت دزديده شدن بزغاله درويش» را روايت کرده، زهرا درمان با «خاطره با کدام خ است» و محمدحسين جعفريان با «مهندسان مادرزاد هوانوردي»، مهدي شريفي با «اين ما نبوديم که تعطيلات را مي‌گذرانديم»، رضا دباغي و شکوه علفزارش با «سرخ‌پوست‌هايي که شوآف مي‌کردند» و مهدي مذهبي با «ميان عشق و مرگ» و شرح عکس‌هاي تاريخي‌اش در اين قسمت حضور دارند. اين بخش باشگاه نويسندگان هميشگي سه‌نقطه است که هريک در فرم و با بيان مخصوص به خود مي‌نويسند.
تهرانشهر شماره شانزدهم سه‌نقطه با يادداشت مريم حسن‌نژاد آغاز مي‌شود، «هاي کپي با مارک اصل، زپرتي با دوخت محکم» يادداشتي‌ست در مورد خريد، فروش و سه بزنگاه در خريد روزانه در مرکز شهر. در ادامه سعيد مروتي در شهرقصه به‌سراغ «نرگس» رفته است. «ديدن دختر صددرصد دلخواه در عصر زيباي ماه آبان در خيابان جردن» به قلم محمدحسين افخمي داستاني‌ست از خيابان‌هاي تهران و کالج آمريکايي‌ها. تهرانشهر با آلبومي از تصاوير تابستاني تهران به کوشش طيبه دالايي به پايان مي‌رسد.
در درباره طنز شانزدهم محمود فرجامي با ششمين قسمت مطلب خود «آماده سازي چيست و چگونه بر خود استعمال نماييم» به يکي از مهم‌ترين مراحل توليد استندآپ کمدي پرداخته و اسماعيل اميني در «نمک اضافي ممنوع، شوخي خرکي قدغن» توضيح مي‌دهد که از چه چيز و چگونه طنز بنويسيم.
شانزدهمين شماره ماهنامه سه‌نقطه، که به مديرمسئولي اميد مهدي‌نژاد، سردبيري مرتضي کاردر و مديريت هنري محمد صمدي منتشر مي‌شود در ۲۱۶ صفحه و با قيمت ??هزار تومان در کتابفروشي‌ها و دکه‌هاي روزنامه‌فروشي و فروشگاه‌هاي آنلاين عرضه شده است.
نسخه کاغذي را مي‌توانيد از اينجا تهيه کنيد.
تهيه نسخه ديجيتال در فيديبو، طاقچه و جار