شعر نو یا جملات قشنگ آقای بازیگر؟

شعر نو یا جملات قشنگ آقای بازیگر؟

نویسنده: علیرضا عبدی

آه… آآآآآه…آری… چنین است زندگانی…

بله. همین الان صفحه یادداشت گوشی‌تان را باز کنید. دوسه تا کلمه‌ی معمولی بنویسید با چند سه‌نقطه و البته که با چند تا اینتر.‌

تبریک می‌گویم، شما شعر بسیار نو سرودید! می‌توانید مانند ۶۸ میلیون هموطن عزیز و ادیب «گاهی شاعر» را هم به رزومه‌تان اضافه کنید.

همین فردا می‌توانید کتاب منتشر کنید و از پس‌فردا هم به دنبال مجامع ادبی-هنری باشید.

شنبه، ۲۱ آبان، زادروز نیما یوشیج (علی اسفندیاری) بود. برای آرامش روح آن بزرگوار و البته باقی بزرگان، برآن شدیم تا شما را با شعر نو آشنا کنیم که ویبره‌ی روح نیما و دیگر بزرگان شعر نو سایلنت شود.

شعر نو دارای قالب‌های نیمایی، سپید و موج نو است.

شعر نیمایی: وزنِ عروضی دارد اما جای قافیه‌ها مشخص نیست. مثل اشعار خود نیما، اخوان ثالث و سهراب سپهری. پس تا نروید وزن عروضی تمرین نکنید نمی‌توانید الکی خودتان را شاعر شعر نو بدانید.

سپید: هرچند آهنگین است اما وزن عروضی ندارد و جای قافیه‌ها در آن مشخص نیست مثل برخی اشعار احمد شاملو. این هم بالاخره اندک حرمتی دارد پیش شعر موج نو. البته اگر رنگش را عوض نکنند!

موج نو: نه قافیه دارد و نه وزن عروضی. فرق آن با نثر در تخیل شعری است. موج نو به پیچیدگی معروف است. آهان همین دیگر… انگار که (زبانم لال) موج‌ نو، نه حرمتی دارد و نه صاحبی!

آقای بازیگر، نوشته‌های ادیبانه و حکیمانه و بسیار تأثیرگذار(!) اینستاگرامی خودش را کتاب می‌کند و با قیمت ۳۰۰ هزار تومان (۱۰ دلار آن موقع!) می‌فروشد، در صورتی که کتاب قمارباز فئودور داستایوفسکی را سایت آمازون با ۳ دلار می‌فروشد!

خانم بازیگر می‌سراید:

«هورا گوجه‌ها

گوجه‌های من

بزنید دهنِ سفیده‌ تخم‌مرغ‌ها را سرویس کنید

قرمز کنید املتم را

من هم با شما هستم!»

و این کتابش را به چاپ بوقم می‌رساند!

صفی تشکیل می‌شود که کتاب‌های سراسر سه‌نقطه و اینترش را امضا شده بگیرند.

کاش از آن درختی خجالت بکشند که بنده‌ی خدا قطع شده و شده این اشعار!

خانم بازیگر دیگری می‌سراید: «من، تو بوده‌ام… تو، تو‌ بوده‌ای…» و تنها ۲۰ کلمه‌ی گهربار دیگر که یک صفحه‌ی شعر ایشان را پر می‌کند.

در برابر شاعران و یا طرفدارانِ این شاعران، هرچه از شعر نو می‌گویی، می‌گویند «موج نو» است دیگر!

سبک‌ آزاد و رها. پایان باز و پاره‌پوره! اما راستی چه موجی؟ این موج کِی آمد که ما نفهمیدیم؟ اصلا خودتان می‌فهمید؟!

مطمئنا که نه! حرف هم بزنیم و بزنید، می‌گویند شما از ادبیات چیزی حالی‌تان نمی‌شود!

در برابر حرف‌های منطقی شما شکست هم بخورند، می‌گویند که «هایکو» است. شعری ژاپنی که… بماند.

هایکویی که اصول و قواعد دارد ولی انگار (فعلا) صاحب ندارد! پس شما و ادبیات‌تان آن‌ور، ما و ادبیاتمان این‌ور.

پایان

برای مطالعه سایر طنزهای ارسالی اینجا کلید کنید.

لینک کوتاه مطلب : http://dtnz.ir/?p=316881
نظر بدون فحش شما چیست؟

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.