چطور سریال کمدی بسازیم؟
چطور سریال کمدی بسازیم؟
نویسنده: الهه ایزدی
میخواهید کمدیساز شوید، اما نمیدانید از کجا شروع کنید؟ نگران نباشید! با راهکارهای ما بهسرعت به آرزویتان میرسید.
۱- بیخیال اصطلاحات قلنبهسلنبه شوید. «طنز فاخر» فقط دستودل شما را میلرزاند. اصلا کی میداند فاخر دقیقا یعنی چه؟
کار خودتان را بکنید. نگران نظر منفی منتقدان نباشید. بهترین کمدی تاریخ را هم ساخته باشید، بالاخره یک گیری به کار شما میدهند.
۲- مردم در این دوران به طنز بیشتر از نان شب نیاز دارند. آدم گرسنه هم که چیزی برایش مهم نیست و سنگ هم میخورد. پس بیخود نگران کیفیت کار نباشید.
۳- اگر از کیفیت کارتان ایراد گرفتند همه را به گردن سانسور بیندازید و بگویید محدودیتها زیاد است.
دیوار حاشا هم که همیشه بلند است. حتی میتوانید توپ را در زمین خودشان بیندازید و بگویید «اصلا شما طنزِ کار را نفهمیدهاید». دیگر میل خودتان است که کدام رویه را در پیش بگیرید.
۴- مقتصد باشید. بودجه محدود است؛ با آوردن بازیگران حرفهای، نصف آن را بر باد ندهید. از ظرفیتهای درونفامیلی استفاده کنید.
ببینید کدام پسرعمو یا دختردایی خوب ادا درمیآورد و جوک تعریف میکند؛ همان را سر کار بیاورید و یکچهارمِ آن بازیگر حرفهای به او پول بدهید. بگذارید تَهش یک چیزی برای خودتان بماند.
۵- اصلا با موضوعات روز شوخی نکنید. یکدفعه میآیند درِ سریالتان را گِل میگیرند. از موضوعاتی بنویسید که سوختهاند و نخنما شدهاند. بیخود حساسیت ایجاد نکنید. به سری که درد نمیکند، دستمال نمیبندند.
۶- اگر بخواهید به ارزشهای انسانی پایبند بمانید، طنز ساخته نمیشود! برای این که کارتان بامزه باشد، باید چهارچوبهای اخلاق و ادب را از جا دربیاورید و بدون چهارچوب جلو بروید.
مرزبندیها همیشه دستوپاگیرند. هیچ مرزی برای شوخی نداشته باشید. با آبروی افراد بازی کنید و وارد حریم خصوصیشان شوید. جوری کنایه بزنید که مردم متوجه شوند منظورتان چه کسی است. شوخی با قومیتها و لهجههای مختلف را از یاد نبرید.
۷- برای هر موضوعی، صدوبیستویک خط قرمز وجود دارد. پس راجع به موضوعی سریال بسازید که خط قرمز نداشته باشد؛ مثلا برف.
البته همین هم ممکن است به قضیه کمبود گاز و صرفهجویی در مصرف انرژی برسد.
بههرحال شما وارد کار ساخت کمدی شدهاید و میدانید که دهانتان مورد عنایت است! قبل از شروع کار، یک سرویسکار خوب (دندانپزشک) پیدا کنید.
۸- از درد مردم نگویید، حتی غیرمستقیم؛ چون با این کار تایید کردهاید که مردم دردمندند و مشکل دارند.
اگر میخواهید وصلههایی مثل سیاهنمایی به کارتان نچسبد، همه چیز را خوب نشان بدهید. فراموش نکنید که باید موقع حرکت، چراغهایتان را خاموش کنید.
۹- هر وقت خواستید طنز قضیه را زیاد کنید، به بازیگران بگویید عربده بکشند و دیالوگشان را با صدای بلند بگویند.
خانمها هم میتوانند آخر جملاتشان را بهشکل آهنگینی بکشند، یا چند تا «وا» و «ایش» وسط جملههایشان بچپانند.
۱۰- شما دارید سریال کمدی و طنز میسازید؛ پس صدای قهقهه نباید قطع شود. به بازیگران بگویید هر دیالوگی گفتند بعدش بخندند.
حتی بقیه بازیگران هم به حرف آنها بخندند. بالاخره خنده، خنده میآورد و مُسری است. کمکم مردم هم خندهشان میگیرد و شما به هدفتان میرسید.
۱۱- نویسنده گرانقیمت نیاورید. مگر نوشتن چهار تا جوک چقدر کار دارد؟ خودتان و دوروبریهایتان بنشینید شب تا صبح قهوه بخورید و سکانس بنویسید.
از توئیتهای طنز که مجانی توی اینترنت ریخته استفاده کنید و خدا را شاکر باشید که کپیرایت در محل زندگی شما، محلی از اعراب ندارد. روی بداههگویی بازیگران هم حساب کنید.
بهتر است هر کسی مجاز باشد هر چیزی که به ذهنش رسید بگوید و به پرتوپلا بودنش کاری نداشته باشد.
بالاخره یک دیگی بار گذاشتهاید، هر کسی یک مشت نخود و لوبیا تویش میپاشد و یک آشی درمیآید؛ نگران نباشید.
۱۲- قرار نیست مردم با تماشای سریال کمدی شما به آرامش برسند. پس قرص آرامبخش را برای چه ساختهاند؟
لم دادن در ساحل دریای شمال و جنوب هم که هست. میگویند طنز، حکم سوپاپ اطمینان را دارد. زیر بار این خفَت نروید. خودتان را در حد یک زودپز پایین نیاورید.
همین که مردم با دیدن سریالتان یاد قرض و بدهیهایشان میافتند، یعنی شما در راستای یادآوری حقالناس گام برداشتهاید و این خودش به اندازه کافی ارزشمند است.
راهکارهای بالا را بخوانید، به کار ببندید و سریال کمدیتان را هر چه زودتر بسازید.
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.