روزی روزگاری مریخ به مریخ گرم میخورد؟
روزی روزگاری مریخ به مریخ گرم میخورد؟
نویسنده: علیرضا عبدی
تذکر: احتمال لو رفتنِ داستان نیم درصد. (چون سریال تا اینجایی که ما دیدیم داستانی نداشته!)
سریال روزی روزگاری مریخ جدیدترین نوشته و ساختهی پیمان قاسمخانی است. (نه که کارگردانی این سریال خیلی خیلی سخت بوده، محسن چگینی هم جزو کارگردانان سریاله.)
به گفته عوامل، این سریال اسپینآف (یه چیزی تو مایههای آنچه گذشت) سریال تلویزیونی مسافران است.
یعنی ما داریم میبینیم که چه شده آن خانوادهی فضایی پایشان به زمین باز شده است.
اولاً که سریال مسافران به شکل واضحی تحت تأثیر (واو به واو) دو سریال سیتکام آمریکایی موفق بود؛ سریال ۳rd Rock from the Sun و سریال Two and a Half Men.
(در نظرات برایمان بنویسید که نهخیر، اونا بودن که از ما کپی کردن!) چند مثال دیگر از ایشان بزنیم، حرکت است؛ حرکت به سوی سریال روزی روزگاری.
ساختمان پزشکان everybody loves Raymond؛ شرف خانواده فاضل deah at a funeral؛ سنپترزبورگ The Da Vinci Code؛ مارمولک we’re not Angeles. شاید اینجا و… هم لازم است! (اگر این فیلم و سریالها را ندیدهاید، خلاصهاش را در اینترنت بخوانید و به همه بگویید که دیدهاید!)
سریال روزی روزگاری مریخ، هفتمین اثر پیمان قاسمخانی است که اگر بدترین نباشد، قطعاً (تا قسمت پنجم) داغانترین است.
سام و ویشکا و ژوله هم تا اینجا نتوانستهاند کمکی کنند. البته شاید بتوانند در آیندهی سریال همین ریتم را حفظ کنند که کار بدتر و بدترین نشود.
شخصیتهای سریال، بهقدری پرداخته نشدهاند که فاقد بدیهیترین ویژگیهای یک شخصیت جذاب هستند.
شاید به همین دلیل باشد که خردهروایتهای فیلمنامه هم اساساً کششی که باید داشته باشند را ندارند. فقط هستند که باشند.
از این سریال، میتوان تصویری ضعیف از آرمانشهر فیلمساز در قیاس با ایران کنونی را استخراج کرد؛ در مریخ بر خلاف زمین، زن سالاری رایج است.
در خانواده، مدیریت داخل و خارج از خانه با زن است و همه چیز تحت کنترل و اجازه اوست، در مریخ این مردان هستند که آرزوی ادامه تحصیل و رفتن سرکار را دارند اما زنانشان اجازه نمیدهند، در این سیاره همه چیز در تملک زن خانه است.
انیمیشنهای سهبعدی و دکورهایی که برای سفینهها و لوکیشنهای مریخی طراحی شده کیفیت لازم را ندارد.
فضاسازی مریخ به شدت ضعیف و در اغلب موارد حتی خندهدار است. به دلیل مشکلات دکور و جلوههای ویژه، حتی برای یک لحظه احساس نمیکنید که بازیگران در مریخ حضور دارند!
شوخیهای سریال جدید قاسمخانی نهتنها چندان ملموس و خندهدار نیستند بلکه به شدت کلیشهای و فاقد خلاقیت (اندکی هم کپیکاری توییتری) هم به نظر میرسند.
نویسنده آنقدر تحت تاثیر فضای سریالهای سیتکام بوده که فراموش کرده دیالوگهای یک سریال کمدی در نهایت باید با یکدیگر در ارتباط باشند.
اصلا قرار است این سریال یک سیتکام باشد اما سکانسهایش بهحدی کشدار هستند که نبض صحنه را از دست دادهاند.
انگار که فیلمنامه با کمترین دقت و تمرکز پیش رفته که تا اینجا به هر دری زده نشده. حتی تلاش فیلمنامه برای ایرانیزه کردن مریخ و البته تقابل زمینیها و فضاییها واقعا نتیجه نمیدهد. منتظریم تا قسمتهای بعدی و بعدی…
پایان
برای مطالعه نقد سایر فیلمها اینجا کلیک کنید.