بهار دلکش رسيد و وضع دل خزان‌طور
بيست و دومين شماره ماهنامه سه‌نقطه (مکتوب طنز [+ جد] فارسي) با چهره‌اي تازه منتشر شد. نويسندگان اين شماره در پرونده‌اي ويژه تحت عنوان «بهار دلکش رسيد و وضع دل خزان‌طور» به ستايش بهار پرداخته و در بخشي با عنوان رمضانيات از حال و هواي ماه مبارک رمضان گفته‌اند.
اين شماره از سه‌نقطه با پيش‌درآمدي از اسماعيل اميني درباره لزوم طنز در جامعه امروزي آغاز مي‌شود. مريم حسن‌نژاد در يادداشت اول رمضانيات با عنوان «متلاشي شدن به دور زمان» پيوند ماه رمضان با نوستالژي را شرح مي‌دهد و سپس به توصيف اجزاي هميشگي سفره‌هاي افطار مي‌پردازد. فاطمه خسرواني در يادداشتي با نام «خدا رحمان و رحيم است، آرام باش» به سراغ آنچه در پشت صحنه ماه مبارک رخ مي‌دهد؛ مي‌رود و در آخرين يادداشت رمضانيات با نام «افشاري شجريان و دختر خوشگل همسايه» مريم نظامدوست رمضان را از ديد يک نامسلمان فرضي بررسي مي‌کند.
در بخش کرسي آزادنويسي، امرالله احمدجو قسمت جديد قصه‌هاي دهکده را اين بار با داستان «گل بي‌مثل و مثال» و جواني به‌نام خلبک است ادامه مي‌دهد. سيداکبر ميرجعفري در يادداشتي مفصل با نام «آبگوشت يا ديزي، واقعاً مسئله اين بود؟» اسرار مگوي ديزي و آبگوشت را برايمان بازگو مي‌کند. رضا دباغي داستان «سرخپوستاني که روح نياکانشان شاد شد» را برايمان مي‌گويد.
در اولين يادداشت پرونده اين شماره تحت عنوان «ما کهنه‌دوست‌ها» علي آينه‌ور سراغ تقابل ميان نو شدگي و کهنه‌گرايي مي‌رود. مريم نظامدوست در «فست‌فود و بانک و شوهرخاله و رئيس‌جمهور» به توصيف بهار و شرح انواع خواب در اين فصل مي‌پردازد. فاطمه خسرواني در «در بهار خطرناکيم آقا» رابطه بهار با مادران، مدارس پسرانه، شاعران و جوانان را شرح مي‌دهد. مطلب بعدي با نام «پروردگار در آغاز يک باغچه آفريد» از مريم حسن‌نژاد، مطلبي مفصل دربراه‌ي تصنيف بهار دلکش محمدرضا شجريان است و ظرافت‌هاي هنرمندانه‌اش. کوثر محبي در يادداشتي با عنوان «صائب، حاج‌فاطمه و چهار داماد قدبلند» قصه مادربزرگي را تعريف مي‌کند که شبيه بهار است. رضا ميرجعفري در مطلب «بهاريه؟ نداريم» پيرامون اين که چرا سرودن بهاريه در شاعران نسبت به ساليان گذشته کمرنگ‌تر شده برايمان مي‌گويد. احسان حسيني‌نسب در متني با نام «که انسان رنج است» رابطه ميان بهار و رنج را شرح مي‌دهد. آخرين يادداشت پرونده با عنوان «ديدن در پاييز» عاشقانه‌اي با مضمون بهاري است که محمد صاحبي آن را نوشته است.
در بخش نيم‌خط نفيسه رحماني با سه يادداشت کمي تا قسمتي جدي حاضر مي‌شود. رحماني در يادداشت اول نيم‌خط تحت عنوان «بهارو ببر به کشورت يا بيا به کشور ما» به اين سوال که بهار در ديگر نقاط کره زمين چگونه مي‌گذرد پاسخ مي‌دهد. در «چرا ادبيات آره؟ چرا بهار چي؟» به اين مسئله مي‌پردازد که بهار چه جايگاهي نزد شاعران دوران مختلف داشته است. و در پايان مطلب «بهار گلي به جمالت» به شرح و وصف چند آيين نوروزي در ايران پرداخته است. در ادامه نيم‌خط، ميترا بخشي‌زاده در يادداشت «پشم شتر و روغن کوآلا» توضيح مي‌دهد که کرونا چه تأثيري روي کسب‌وکارها و مشاغل مختلف گذاشته است.
بخش تهرانشهر با يادداشت «بچه ميدون چندي؟» آغاز مي‌شود که مهدي مذهبي در آن ناشنيده‌هايي از محله نارمک تهران برايمان بازگو مي‌کند. ابراهيم افشار با لحني منحصربه‌فرد در «يقين از گرسنگي اي جناب مي‌ميريم» روايتي از خلال صفحات روزنامه‌هاي قديمي درباره مجلس تعزيه ميرزابابا و تنديس فردوسي ارائه مي‌دهد.
سه‌نقطه در جفت خوشحالان اين شماره با عنوان «يک پرواز متفاوت با آيت‌الله هوايي» پاي صحبت‌هاي کاپيتان مرتضي کمالي مي‌نشيند. دوربين سه‌نقطه در شماره بيست‌ودوم به سراغ نشانه‌هاي بهار در شهر رفته و طيبه دالايي آنها را ثبت کرده است.
در بخش درباره طنز محمود فرجامي در يادداشت «گند زدم، حالا چيکار کنم؟» به يکي از مشکلات بزرگ و حياتي حين اجراي استندآپ کمدي و راه‌حل‌هاي جبران آن پرداخته و اسماعيل اميني در يادداشت «طنز، فکاهي، لودگي، ابتذال» شرح جامع و مفصلي را در باب گونه‌هاي مختلف طنز ارائه داده است.
ماهنامه سه‌نقطه با همکاري هنرمندان شيما جوهرچي، طيبه دالايي، نفيسه رحماني، حامد رضوي، محمد رفيعي، حسين شمس، سيدمحمد صاحبي، محمد صمدي، فاطمه فهيمي، مرتضي کاردر، سحر نحوي، فاطمه چاوشي و ساير دوستان و آشنايان و به مديرمسئولي اميد مهدي‌نژاد توليد و منتشر مي‌گردد. بيست‌ودومين شماره سه‌نقطه، در ??? صفحه و با قيمت ?? هزار تومان در کتابفروشي‌ها و دکه‌هاي روزنامه‌فروشي و فروشگاه‌هاي آنلاين عرضه شده است.